Boś perła, a zaś perła w wodzie żyje, * Perła w wodzie żyje.
Piękne i czyste wody te bywają, * Które kamyki w sobie zamykają; * Czystą kąpiołką zmyję ciałko Twoje, * Kamieniem jesteś oczyść serce moje, * Oczyść serce moje.
Jeśliż już z nami na kąpiołkę zgoda, * Spytasz podobno, skąd i jaka woda: * Ta a nie insza, Boże serca mego, * Która z ócz płynie człeka skruszonego, * Człeka skruszonego.
Oznajmij jeśli potrzebujesz czego; * Jeśliś z kąpieli kontent serca mego. * Nie mam miednicy ani wanieneczki, * Więc z serca mego zrobię Ci niecułeczki, * Zrobię Ci niecułeczki.
Oraz u nóżek Twych łaskawych siędę, * Te Twej miłości wodą skrapiać będę: * By zaś nie wyschła, wyschnąć bowiem może, * Kropel Twej łaski dodawaj mi Boże, * Dodawaj mi Boże.
Kąpiołka jeśli przykrzy Ci się Panie, * Czem Cię rozerwę Czysty Pelikanie? * Będę Ci śpiewać i kochać Cię muszę, * Bo Ty mą pierwej ukochałeś duszę, * Ukochałeś duszę.
A Ty w nagrodę za moje usługi * Odpuść mi wszystkie, co masz u mnie, długi: * Dziś narodzone serc ludzkich Kochanie * Skąp mnie za kąpiel w łask Twych oceanie, * W łask Twych oceanie.
