Strona:PL Kant - Uzasadnienie metafizyki moralności.djvu/19

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
ROZDZIAŁ I.
Przejście od pospolitego poznania rozumowego w zakresie moralności do filozoficznego.

Nigdzie w świecie, ani nawet wogóle poza jego obrębem nie podobna sobie żadnej rzeczy pomyśleć, którą bez ograniczenia możnaby uważać za dobrą, prócz jedynie dobrej woli. Rozsądek, dowcip, władza sądzenia i wszystkie inne talenty umysłu, albo odwaga, stanowczość, stałość w postanowieniu, jako przymioty temperamentu, są bez wątpienia pod niejednym względem dobre i pożądane; mogą się jednakowoż stać także nader złemi i szkodliwemi, jeżeli wola, która ma z tych darów przyrody robić użytek, i której właściwa istota zwie się przeto charakterem, nie jest dobrą. Tak samo ma się rzecz z darami szczęścia. Władza, bogactwo, dobre imię, nawet zdrowie i cała pomyślność i zadowolenie ze swego stanu pod nazwą szczęśliwości wytwarzają śmiałość, a przez to często także zuchwałość, jeżeli niema dobrej woli, która ich wpływ na umysł a stąd także całą zasadę postępowania prostuje i robi odpowiednią ogólnemu celowi; pomijając tę okoliczność, że rozumny bezstronny widz nawet we widoku ustawicznego dobrego powodzenia istoty, której