Strona:PL Julian Ejsmond - W puszczy.djvu/071

—  80  —

który śmiał wedrzeć się do „jądra gęstwiny“. A leśnik nie nadchodził.
 Tymczasem ściemniło się zupełnie. Bagno w księżycowej poświacie jaśnieć poczęło blaskiem niesamowitym... Myśliwemu włosy na głowie powstały z przerażenia: posłyszał czyjś ciężki chód i chlupot wody... To nie były bezszelestne kroki leśnika...
 „Kto idzie?“ — spytał zamierającym głosem.
 Ale odpowiedzi nie było.
 Człowiek uczuł przerażenie...
 Ciężkie kroki zbliżały się ku niemu... W przesłoniętej mrokiem gęstwinie nie można było dojrzeć, kto nadchodzi...
 — Bandyta — pomyślał myśliwiec, poczem zawołał:
 „Stój! bo strzelę!“
 Odpowiedzi nie było i tym razem, więc strzelił. Coś ciężkiego z łomotem zwaliło się na ziemię. Załopotały w sosnowych czubach skrzydła głuszcowe... Stary Kogut na odgłos strzału zbudził się ze snu i, łomocąc skrzydłami, odleciał ku spokoj-