Strona:PL Jan Kasprowicz-Dzieła poetyckie t.1.djvu/094

LXXXIV

JAN KASPROWICZ

 Dziś te tony, dziś te dźwięki
 W dziki akord zlał:

 »O, źrenice wnet przymruży,
 Kto o szczęściu śnił,
 Bom nadobnej wdzięki róży
 W siny rozniósł pył.

 Z eterycznej kwiatów woni
 Przędłem cuda w mgłach
 I perliłem rzęsy błoni
 W brylantowych łzach.

 Jesiennymi dziś wyziewy
 Poję cały świat,
 Dziś mi obce rzewne śpiewy,
 Obcy lilii kwiat!«

 I pieśń szumiał sobie długą
 Śród konarów drzeń
 Rozproszywszy żółtym smugom
 Blady słońca cień. i t. d.


 NIEZABUDKI.

 Pośród trawy na bagnistéj
 Ziemi rosły niezabudki,
 Płaszcz ich ciałka był przeczysty,
 Kolor oczu niebieściutki,
 Wietrzyk tulił je do łona
 Dziewiczego wodnych lilii,
 Z których każda, wypieszczona
 Pośród czarów wonnej chwili,
 Kryła bielą swej obwódki
 Wiotkie kształty niezabudki.