Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/361

wo, czy umyślnie, o sytuacji kobiet w Z. S. S. R. Jest to nieomylny wykładnik, o ile chcemy poznać poziom cywilizacji, — warto więc tem się nieco zainteresować. „Izwiestia“ notują liczne wypadki pobicia kobiet przez mężów, za to, że mieszały się do „wyborów“; na Uralu sekretarz pewnej komórki komunistycznej wychłostał swą żonę „kandydującą“ do sowietu; w gubernji tulskiej pewien członek miejscowego sowietu zamordował sztabą żelazną własną żonę, „przewodniczącą“ tegoż sowietu; w gubernji homelskiej wszyscy chłopi w pewnej wsi obili swe żony za to, że urządziły jakieś zebranie (19 maj 1926). Nie są to wcale wypadki wyjątkowe. Taksamo i „Prawda“ przytacza cały szereg wypadków brutalnego obchodzenia się robotników ze swojemi żonami; komuniści zajmują tam wcale niepoślednie miejsce; cytuje dramatyczne wypadki zatłuczenia na śmierć kobiet przez ich zwyrodniałych mężów; organizacje wiedzą o tem, a jednak powstrzymują się od jakiejkolwiek interwencji (3 marzec 1928). W Iwanowo-Woznesiensku, w tym „rosyjskim Manchesterze“, wszyscy prawie robotnicy biją swe żony. („Prawda“ 1 kwiecień 1928). Na wsi kwitnie nadal barbarzyństwo: „Biednota“ przytacza cały szereg wypadków, gdzie zbydlęceni chłopi więżą swoje żony, plują im w twarz, okładają razami. (22 czerwiec 1928). U Turkomanów handel kobietami kwitnie dotychczas w najlepsze; jedna kobieta kosztuje najmniej 60 rubli, ale bogaci „kułaki“ podbijają ceny, a biedni chłopi wywierają na nich presję celem wprowadzenia „stałych cen“. („Prawda“, 26 sierpień 1926).