dopiero nowszych czasów. Jeszcze dzisiaj nie we wszystkich państwach wprowadzony 8-godzinny dzień pracy, lub ubezpieczenie na starość! Jeszcze dzisiaj są ciemni, niezorganizowani robotnicy, którzy gotowi są pracować po 12 i 14 godzin, nie bacząc na to, że zrujnują swoje zdrowie i siły przed czasem!…
Cały ruch nowoczesny o zdobycie i wprowadzenie tych ustaw jest dziełem organizacji zawodowej robotników. Ale myliłby się ten, ktoby sądził, że tylko ustawy sejmowe są zdobyczą Organizacji zawodowej. Jeszcze większą i ważniejszą pracę spełnia ona poza Sejmem, w fabryce i w życiu pozafabrycznem robotnika. Złączywszy robotników jednej fabryki, potem drugiej i następnych w całem mieście a potem w całym kraju, prowadzi organizacja zawodowa robotników do walki o wyższą płacę zarobkową i podnosi — przez wyższy zarobek — poziom życiowy robotnika i jego rodziny. Walczy o zdrowotność warstatu pracy, o ludzkie traktowanie, o chronę życia i zdrowia przy pracy.
KOOPERATYWA I OŚWIATA ROBOTNICZA.
Zawód zorganizowany łączy się potem z drugim i powstaje olbrzymi zespół wszystkich zorganizowanych robotników w danym kraju. O krok dalej idąc, łączy się ten zespół z innymi zespołami w innych narodach i tworzy razem całą Międzynarodówkę zawodową. Jeżeli w danej fabryce, czy kopalni są robotnicy mocno zorganizowani, wówczas wywierają wpływ na całość fabryki, tj. na jej prowadzenie i kierownictwo. Tworzą się fabryczne wydziały robotnicze, lub rady załogowe,
