Strona:PL Henryk Sienkiewicz - Nowele T8.djvu/027

 — Aha! — rzekł znowu ksiądz.
 I po chwili do mnie:
 — No, to uspokójże się, moje dziecko, bo ty jesteś głupia, nie dumna, a to wcale nie jest grzech...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

 I oto w jaki sposób straciłam raz na zawsze moją dumę.

1903.