Ta strona została uwierzytelniona.
A w dzikowskim dworze żal serca przygniata
I z piersi wezbranych westchnienie ulata:
W rozkwicie młodości, w piękne życia rano,
Poledz za Ojczyznę już ci było dano...
Uciszcie się serca! Wszystko to Bóg sprawił,
Juliusz mężny przykład młodzieńcom zostawił,
Bo wolał na wojnie umierać za młodu,
Niż patrzeć na swego niedolę narodu.
A Polska, za której on poległ zbawienie,
Wdzięczne mu w swem sercu wyryła wspomnienie
I nosić je będzie po czasy wieczyste:
Dał duszę i ciało za prawa ojczyste.
Ferdynand Kuraś.
W Dzikowie nad Wisłą, 10 czerwca 1913 r.
Drukarnia „Czasu“ w Krakowie. — Jako rękopis.
