Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/54

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

wyginęły. Na téj górze Chrystus Pan nauczył modlitwy Pańskiej Ojcze nasz. Tu złożyli apostołowie Skład apostolski. Tu Matka Boska była w niebo wziętą. Tu Chrystus Pan wstapił w niebo! Na miejscu wniebowstąpienia był najokazalszy kościół za czasów krzyżackich, dziś jest meczecik, przed którym na kamieniu trochę wzniesionym księża łacińscy, jakby w przedsieniu tego meczetu, odprawiają msze św. w dzień Wniebowstąpienia tylko. Na szczycie téj góry jest miejsce, na którém apostołowie zasmuceni po odejściu Zbawiciela, długo patrzyli w niebo. Rzekł im anioł: czego stoicie? Zbawiciel jako powstał z umarłych, przyjdzie w chwale swojéj sądzić żywych i umarłych. Jeżeli wszystkie miejsca przypominają cuda, co się stały, co się wykonały, szczyt góry Oliwnėj świadczy o tém, co się stanie nieomylnie! Niebo i ziemia przeminą, słowa Pańskie nie przeminą. Przyjdzie ten Zbawiciel, który był ukrzyżowany, sądzić żywych i umarłych, my na tym sądzie staniemy. Ta pewność Pańskiego sądu i przyjścia, w tém miejscu bardziéj się utwierdza i zapisuje się w sercu żywémi głoskami. Nie oczy, ale już serce się wyrywa ku niebu. O kiedyż, kiedyż Panie staniemy, kiedyż ujrzymy chwałę, z którą przyjdzie nasz Zbawiciel, która dla nas tylko jest przeznaczoną, do niéj jesteśmy stworzeni, li tylko dla niéj przeznaczeni, z niczego stworzeni będąc, i do niéj zdążyć powinniśmy, nawet łatwo możemy, mając tyle pomocy Boskiéj. Ta chwała, jeśli do niej wéjść potrafimy, ile nas wiekuiście uszczęśliwi, tyle rozraduje serce Pańskie. Na szczycie góry Oliwnéj, przejmując się duchem Chrystusowym, pielgrzymi doznają najpełniejszego szczęścia, nieznanego wśród świata. Nadzieja zamienia się w pewność! Ta zasłona, która okrywa majestat Boży i wiekuiste prawdy, tu jakby się odsuwała na chwilę, która gdy raz drugi Zbawiciel zstąpi na ziemię, odsunięty będzie na wieki. Jako przepowiedziane było piérwsze przyjście, i wierni pewni go byli i świat go doczekał; drugie nastąpi i wiernych już zupełnie uszczęśliwi.