kóba, i Lii. Tu za czasów panowania chrześcijańskiego w wiekach średnich, był wspaniały, okazały kościół, jak go nazywano stołeczny. W roku 1509 już śladów jego nie było, grób patryarchów był w rękach saraceńskich. Przy tym grobie w dolinie, jest tak zwana rola damasceńska, w której ma być glina, z której ciało pierwszych rodziców było utworzone. Glinę z doliny wykopywano, wywożono, i sprzedawano do dalekiego Wschodu, do Egiptu, i chociaż bardzo jej wiele wykopywano, przecie nigdy nie ubywało. Mylił się przeto książe Radziwiłł, sądząc, że koło Damaszku Adam i Ewa byli stworzeni. Około Betleem z roli damasceńskiej było ciało pierwszych rodziców ulepione. Na przeciw tej roli, na górze, w odległości dwóch strzałów, w skale jest rozpadlina, jaskinia, w której Adam i Ewa czynili pokutę i płakali lat sto Abla zabitego. Tam jest woda, którą zowią miejscem łez. Gdzie czcimy urodzenie Zbawiciela, i był urodzony pierwszy człowiek, przy kolebce pierwszego człowieka i naszego Zbawiciela, mieszkał Abraham, i tu jest grób jego. Peregrynanci w roku 1509 widzieli ślady murowanego domu, w którym mieszkał kochający Boga patryarcha wielki, który jedynego syna chciał dla spełnienia jego świętej woli ofiarować. W roku 1509, obok ruin tego domu, pielgrzymi widzieli wielkie rozłożyste drzewo Abrahamowe, podziwiające okazałością, podobne do klonu, dotykali się jego gałęzi. Pod niem stojąc Abraham witał przychodzących do siebie trzech Aniołów, którzy byli figurą Trójcy Przenajświętszej, i stali na górze, na przeciw drzewa tego, okrytej pięknym gajem. Na tem miejscu, z którego widać morze Sródziemne i morze Martwe, Bóg okazywał Abrahamowi cudowne i dziwne sprawy swoje, kiedy ogień zstąpił z Nieba, i palił Sodomę. Na przeciw Ebronu to jest grobu patryarchów jest góra wysoka, na której zabił Kain Abla brata swego. O siedm mil włoskich, co znaczy więcej, jak dwie mile polskie do grobu Abrahama jest grób Lota, brata
