2. Palajkis Michał, nowicyusz zakonu Karmelitów bosych z Warszawy, zarządzał rólném gospodarstwem kapitana Płotnikowa. 1873. r. przeprowadzony do Ustiuga, wołog. gub.
3. Pichelski, nowicyusz zakonu Reformatów z Warszawy. Zajmował się szewstwem, i dobrze buty robił (r. k. w A.).
4. Fiałkowski Aleksy, braciszek zakonu Kapucynów z Lędu.
5. Peszyński Konrad, tercyarz zakonu Kapucynów; miał lat przeszło 70., był kuśnierzem.
6. Nowakowski Wacław, kleryk zakonu Kapucynów, nie mający profesyi, z Lubelskiego, wzięty z klasztoru. Był w katorżnych robotach w Usolsku, następnie przez cały rok w turmie Irkuckiéj zostawał zamknięty, zkąd przeprowadzony do Tunki, a następnie do Ustiuga, woł. gub.
Oprócz powyżéj wymienionych, należących do duchowieństwa katolickiego, w Tunce jeszcze jako więźniowie polityczni, z téjże saméj polskiéj 1863. r. sprawy, byli i duchowni prawosławni:
1. Moroz Mikołaj, błahoczynny (znaczy dziekan) z gubernii Mińskiéj, z Tunki przeprowadzony do Jakutskiéj gubernii w głąb Syberyi. 2. Dymiński Teodozy, monach z monasteru Supraślskiego.
|
|
Dodatek: 1. Ks. Onufry Syrwid. — Nie mamy słów dla wyrażenia przymiotów tego przezacnego i najczcigodniejszego księdza. Tylko święty może pojąć całą doniosłość świętości. Jakżeż opisywać te krainy ducha, w których się nie było? jak zgłębić i wyrazić te uczucia, których się niedoświadczyło. Czując swoją nie-
