Ta strona została uwierzytelniona.
III.
Spałem tej nocy przy Bakerstreet u Holmes’a i właśnie piliśmy ranną kawę, kiedy zjawił się książę. Wpadł jak wicher.
— Ma ją pan rzeczywiście? zapytał, chwytając Szerloka za ramiona.
— Dotąd jeszcze nie?
— Ale ma pan nadzieję?
— Mam.
— W takim razie chodźmy, proszę. Drżę z niecierpliwości!
— Musimy najpierw posłać po powóz.
— Mój Brougliam czeka przed domem.
— Tem lepiej.
Wsiedliśmy i pojechali szybko do Briony Lodge.
— Irena Adler wyszła za mąż — zauważył Holmes.
— Wyszła za mąż?! Kiedy?
— Wczoraj.
— I za kogóż?
— Za adwokata angielskiego, nazwiskiem Norton.
— Rzeczywiście? No kochać go w żadnym razie nie będzie!
— A jednak byłoby to do życzenia w interesie waszej wysokości.
— Z jakiego powodu?
