Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/339

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

muri Ierusalymske, a nye bó̗dzem daley w posmyechu narodom. Y ukazalem gym ró̗kó̗ boga mego dobró̗, gen gest se mnó̗, a slowa krolyowa, iasz movyl mnye. A przeto mowyó̗: Wstanmi, a udzalaymi. Y posylyoni só̗ w dobrem gich ró̗ce. Y usliszely Sanabalath Oronyczski, a Dobyesz sluga Amonyczski, a Arabs y Gozem, y klamaly namy, gardzó̗cz, rzekó̗cz: Ktora to gest rzecz, ió̗szto czinycye? Zaly syó̗ przecyw krolyovy boczicye? Y otpowyedzalem gym rzecz, rzekó̗cz: Bog nyebyeski, ten nam pomaga, a mi slugy gego gesmi. wstanmi, a dzalaymi. Ale wam nye dzalu any sprawyedlyvoscy any pamyó̗cy w Ierusalem.

III.

A powstaw Elyazib, kaplan vyelyki, y bracya gego kaplany, y udzalaly bronó̗ stadnó̗. ony ió̗ poswyó̗cyly, a ustauily wrota gey, asz do wyeze sto loket, a poswyó̗cyly ió̗, az do wyesze Ananeelowi. A podle gego dzalaly mó̗zowye Iericho, a podle gich dzalal Zachur, sin Zamri. A bronó̗ ribnó̗ udzalaly sinowye Asanaowy, a ony przikrily ió̗, a ustawyly gey drzwy s zamki y z zaworamy. A podle gich dzalal[a] Marimuth, sin Uriaszow, sina Akuzowa. Podle gego dzalal Mozollam, sin Barachiasow, sina Mezezebedowa. A podle gego dzalal Sadoch, sin Bana. A podle gego dzalaly Techueysci, ale slyachcyci nye podlozily gich[1] swu pleczu ku dzalu pana boga swego. A bronó̗ staró̗ udzalalasta Ioyada, sin Faresa, a Mozollam, sin Beseyda. a onasta ió̗ pokrila, a ustavyly wrota gey y zamki y zawori. A podle gich dzalaly Melthias Gabaonyczski a Iadon Meranathiczski, mó̗ze z Gabaon a z Mafa, gesz bilo myasto wogevodi w tey wloscy za potokem. A podle gego dzalal Eziel, sin Azariasow, rzemyó̗slnyk. A podle gego dzalal Ananyas, sin apotekarzow, a rozdzelyly Ierusalem az do muru ulyce szirszey. A podle gego dzalal Rafayas, sin Habulow, ksyó̗szó̗ ulyce Ierusalymskey. A podle gego dzalal Gegada, sin Aramotow, przecyw swemu domu. A podle gego dzalal Akkus, sin Azebonyaszow. Ale polouiczó̗ ulyce udzalal Melchias, sin Hereow, a Asub, sin Fetmoabow, a wyezó̗ wapyenycznó̗. Podle gego dzalal Sellum, sin Aluesow, ksyeszó̗cya polstroney* ulyce Ierusalymskey, on a sinowye[2] gego. A bronó̗ valnó̗ udzalal Ampny a bidlycyele Zanoenscy, ony udzalaly ió̗, a ustavyly wrota gey a zamki y zavori, a tysyó̗cz lokcyow muru az do broni gnoyney. A bronó̗ gnoynó̗ udzalal Melchias, sin Rechabow, ksyó̗szó̗ ulyce Betagalynowi. ten udzalal ió̗, a ustauil gey wrota a zamki a zawori. A bronó̗ ulycznó̗[3] udzalal Sellum, sin Colozay, ksyó̗szó̗ wsy Maswa. ten ió̗ udzalal, a pocril a ustauil gey wrota, zawori y zamki, y muri okolo ribnyka Syloe w zagrodó̗ krolyowó̗, az do wschodow krolyowich (?),

  1. Karta kodeksu nr 162
  1. Zamiast: ich nie podlożyli...
  2. Wulg. ma córki. Imiona własne tu dane po większéj części niezgodne są z textem łacińskim
  3. Wulg. ma fontis.