Strona:PL Balzac - Stracone złudzenia.djvu/281

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

nych dochodach brytańskiej prasy, nieskończenie bardziej zdemoralizowanej niż nasza. My jesteśmy dzieci! W Anglji kupuje się kompromitujący list w pięciu do sześciu tysiącach franków, aby go odprzedać z zyskiem.
— Jakiż masz sposób aby dosięgnąć Matifata? rzekł Lucjan.
— Jaki? odparł Lousteau: otóż, ten plugawy korzennik pisywał do Floryny listy najosobliwsze w świecie: ortografja, styl, myśli, wszystko sięga szczytów komizmu. Matifat boi się bardzo żony: możemy tedy, nie wymieniając go, nie dając możności skargi, dosięgnąć go na łonie larów i penatów, gdzie się mniema zupełnie bezpiecznym. Wyobraź sobie jego wściekłość, skoro ujrzy pierwszy feljeton romansiku obyczajowego, pod tytułem Zaloty drogisty, otrzymawszy poprzednio lojalne ostrzeżenie o przypadku, jaki oddał w ręce redakcji listy, gdzie mówi o małym Kupidynku, gdzie pisze podóżka zamiast poduszka, gdzie mówi o Florynie iż pomagała mu przebyć przełęcz życia, co może budzić przypuszczenie iż porównywa ją do mulicy. Słowem, zapomocą tej cudacznej korespondencji, można przyprawić abonentów o konwulsje śmiechu przez jakie dwa tygodnie. Zastraszy go się delikatnie możliwością anonimowego listu, którym wtajemniczyłoby się żonę w klucz tego konceptu. Rzecz w tem, czy Floryna zgodzi się zdradzić że maczała palce w prześladowaniu Matifata? Ona ma jeszcze zasady, to znaczy nadzieje. Może chowa listy dla siebie, chce sama coś z nich wykroić. To kuta dziewczyna, moja wychowanica. Ale, kiedy spostrzeże się że odwiedziny komornika to nie kawał, kiedy Finot zrobi jej odpowiedni prezencik lub nadzieję engagement, Floryna wyda listy, które ja, w zamian za brzęczące talary, doręczę Finotowi, Finot odda korespondencję w ręce wuja, a Giroudeau doprowadzi drogistę do kapitulacji.
Zwierzenie to otrzeźwiło Lucjana. Pomyślał, że ma przyjaciół bardzo niebezpiecznych; następnie, rozważył, że nie trzeba zrywać z nimi, może bowiem potrzebować ich straszliwych wpływów, w razie gdyby pani d’Espard, pani de Bargeton i Châtelet chybili