Strona:PL Balzac - Stracone złudzenia.djvu/109

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

puszczać artykuły. Woda karminowa, Krem sułtanek, Essencja kapilarna, Mikstura brazylijska, płacą za sprytną reklamę dwadzieścia do trzydziestu franków. Jestem zmuszony oszczekiwać księgarza, który daje dziennikowi mało egzemplarzy: dziennik bierze dwa które sprzedaje Finot, trzeba mi wydrzeć dwa dla siebie. Księgarz skąpy na egzemplarze, gdyby nawet wydał arcydzieło, będzie zerżnięty. To podłe, ale ja żyję z tego rzemiosła, jak stu innych! Nie sądź, że świat polityczny jest o wiele piękniejszy niż literacki: tu i tam wszystko jest przekupstwem, każdy albo kupuje albo sprzedaje się. Kiedy chodzi o większe wydawnictwo, księgarz opłaca mi się, z obawy przed napaścią. Toteż, dochody moje są w związku z urodzajem prospektów. Kiedy prospekt pojawia się w tysiącznych egzemplarzach, pieniądz płynie strugą do mego mieszka, goszczę przyjaciół. Niema interesów w księgarni! — wówczas, obiad u Flicoteaux. Aktorki opłacają również pochwały, ale najsprytniejsze opłacają i krytyki; przedewszystkiem boją się milczenia. Toteż, napaść, wymierzona w tym celu aby ją odeprzeć na innem miejscu, warta jest więcej i płaci się drożej niż zwykła pochwała, której świat zapomina nazajutrz. Polemika, mój drogi, jest piedestałem sław. Na tem rzemiośle siepacza idej i reputacyj przemysłowych, literackich i teatralnych, zarabiam pięćdziesiąt talarów miesięcznie, mogę sprzedać powieść za pięćset franków i zaczynam uchodzić za niebezpiecznego człowieka. Kiedy, miast mieszkać u Floryny na koszt pigularza który przybiera tony milorda, będę się mógł umeblować, kiedy przejdę do wielkiego dziennika lub zdobędę redakcję feljetonu, z tym dniem, mój drogi, Floryna zostanie wielką aktorką; co do mnie, nie wiem czem mogę zostać wówczas: ministrem albo uczciwym człowiekiem, wszystko jest jeszcze możliwe. (Podniósł upokorzoną głowę, rzucił ku zielonej gęstwie rozpaczliwe spojrzenie pełne oskarżeń i grozy). I mam piękną tragedję przyjętą do grania! I mam w moich papierach poemat, który tam zamrze! I byłem dobry! miałem serce czyste: mam za kochankę aktorkę Panorama-Dramatique, ja, który marzyłem o miłości najwytworniejszych