Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/157

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

a w obec których każda wątpliwość ustąpić powinnaby. Gdy się te fakta rozpowszechnią, podobnie obrotu ziemi i geologicznych perjodów, każdy będzie musiał wtedy uchylić się przed oczywistością, a ci wszyscy co byli jej przeciwni, znajdą, swe wynagrodzenie w dawniejszych zaprzeczeniach.
Streszczając się, przyznajemy, że nauka o wielorakości istnień objaśnia nas o wszystkiem, co bez niej nie daje się wcale wytłumaczyć; że jest wysoko pocieszającą, oraz zgodną ze sprawiedliwością najsurowszą, i jest dla człowieka kotwicą zbawienia, którą Bóg zesłał w swem miłosierdziu nieprzebranem
Słowa samego Chrystusa nie pozostawiają pod tym względem żadnej wątpliwości. Oto co czytamy w Ewangielji podług św. Jana, rozdz. III.
3. Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: jeźli się kto nie narodzi znowu, nie może widzieć królestwa Bożego.
4. Rzekł do niego Nikodem: jakoż się może człowiek narodzić będąc stary? Iżali powtóre może wniść w żywot matki swojej, i narodzić się?
5. Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeźliby się kto nie narodził z wody i z ducha, nie może wniść do królestwa Bożego.
6. Co się narodziło z ciała ciało jest, a co się narodziło z ducha, Duch jest.
7. Nie dziwuj się, żem ci powiedział: Musicie (bowiem) się znowu narodzić. (Patrz poniżej, ustęp Zmartwychwstanie ciał, n. 1010.)