Strona:PL Aleksander Fredro - Dzieła tom I.djvu/244

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
Major.

Chciałem powiedzieć, że to być nie może.

Aniela.

Ślub nasz przekona.

Major.

Co? chce się żenić?

Aniela.

Nie inaczej.

Major.

Z Waćpanną?

Aniela.

Ze mną.

Major.

Czy oszalał stary!

Aniela.

Tak jak i Waćpan.

Dyndalska (na stronie do Anieli.)

Zmiłuj się, ostrożnie.

Major.

Ale Edmund, Edmund! Zostawcie mnie, proszę. Grzesiu!

Orgonowa (do sióstr, na stronie.)

Idę strzedz Zosi.

Aniela (podobnież.)

Ja Rotmistrza.

Dyndalska (podobnież.)

Ja podsłuchiwać będę...

Orgonowa (podobnież).

Albo nie, chodźmy się naradzić; będziemy same. (wchodząc do pokoju Dyndalskiej)

Major (do Grzegorza.)

Proś do mnie Pana Porucznika. (Grzegorz odchodzi).





SCENA IX.


Major (sam.)

Żeby był do mnie przyszedł i powiedział: Majorze, i mnie się ta dziewczyna podobała. Działajmy