Strona:PL Ajschylos - Oresteja I Agamemnon.djvu/84

 Str. 18, w. 372: Ajgiplankt — góra w Megarydzie.
 Str. 18, w. 377: zatoka Sarońska — zatoka pomiędzy Attyką a Argolidą.
 Str. 18, w. 379: Arachna — góra w Argolidzie.
 Str. 19, w. 412, 13: jeżeli tylko uczczą opiekuńcze bogi tej twierdzy. — Głębokie religijne uczucie Greków nakazywało cześć i dla bogów pokonanych wrogów. Słowa te są zarazem przepowiednią: Grecy tych bogów należycie nie uszanowali i przez to poniosą niezliczone klęski w powrotnej drodze.
 Str. 20, w. 434: obieża — sieć, matnia, zasadzka (pierwiastek: bieg).
 Str. 26, w. 617: uwieńczon gałązkami oliwnemi. — Poseł, niosący dobrą nowinę, wieńczył głowę.
 Str. 26, w. 635: pytyjski władca. — Główną świątynią Apollina była pytyjska wyrocznia w Delfach (pytja, kapłanka, udzielająca proroczych odpowiedzi). Przed pałacem Agamemnona stoi posąg Apollina i do niego zwraca się poseł z powitaniem.
 Str. 26, w. 637: a byłeś nam niechętny nad Skamandru falą — t. j. pod Troją. W „Iljadzie“ Apollo jest po stronie Trojańczyków; Skamander, rzeka pod Troją.
 Str. 27, w. 640, 641: posłów czci i chwało, Hermesie! — Bystronogi bóg Hermes był przedstawiany zazwyczaj jako poseł bogów.
 Str. 27, w. 642: więc radzi nas przyjmijcie, bohaterzy zmarli! — Grecy czcili zmarłych bohaterów; sądzili, że pomagają oni w walce swym ziomkom. Powracając z obczyzny do kraju, należało się więc zmarłym przodkom uroczyste powitanie narówni z bogami.
 Str. 27, w. 663: Priamidzi — synowie i córki Priama.
 Str. 28, w. 687: czochry — wyraz utworzony od słowa czochrać = kudłać, a więc tyle, co kudły.
 Str. 31, w. 763: czy uległ burz potędze wrażej. — Menelaosa zaniosła burza do egipskich wybrzeży.
 Str. 31, w. 765: Heljos świadomy jest końca. — Heljos, bóg słońca, wie wszystko, co się dzieje na ziemi, gdyż promienie jego całą ziemię obchodzą.