Strona:PL Abgar-Sołtan - Dobra nauczka.djvu/015

z mężem nie czesanym i nie mytym, siedź z durnym....
 — Bracie Ilio, chodź na czarkę! — przerwał mu Semań biorąc go za ramię. — Pluń na baby! Dość jest tego szczęścia.... Ot głupia ceremonija się ją wzięła! Chodź bracie na powitanie, stukniemy po kwaterce!
 Weszli do izby szynkowej.
 Rudy Judka aż w ręce klasnął, ujrzawszy ułana.
 — Oto stary wójt się ucieszą — wołał wydając przytem ustami jakieś dziwne odgłosy, podobne do cmokania, czy mlaskania. — Oto się Wojtko uradują.... Małke... hej!.. bucher!.. hej!... a chodźcie no tu zobaczyć.... Pan Eliasz, wójta Szwabiuka Końskiego syn z wojska wraca! Kikste bucher, aż blask od niego bije!... a wachmaister a oficir!... Chodźcie się popatrzyć.
 — Nie zawracaj żydowinie głowę, zostaw twoje bachory — zawołał zniecierpli-