Strona:PL A Daudet Na zgubnej drodze.djvu/295

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

wielbicieli wśród ludzi, których dziwactwami gardzi i którym zazdrości ich bezmyślności.
Jednem słowem, życie jej płynie spokojnie, lecz okropnie smutno. Jest jeszcze dosyć młodą aby znaleźć szczęście, lecz choćby ono było największe, nie dorówna nigdy ubiegłemu, o którem wciąż marząc i myśląc nie może nigdy zapomnieć. Jest ono dla niej i pozostanie wyrzutem i nieuleczonem cierpieniem starości.
Pałac Varades’a został zburzony przy regulowaniu bulwaru świętego Michała.

KONIEC.