Strona:Opis ziem zamieszkanych przez Polaków 1.djvu/127

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Jesionika (Mahrisches Gesenke), który sięga w dwóch grupach od Nisy Kładzkiej do Odry i Beczwy. Pasmo główne ciągnie się od gór Sowich ku południowemu wschodowi, jako góry Reichensteinu, następnie „Góry Śnieżne“, wreszcie pasmo Dziadka (Altvater), a następnie skręca nagle pod prostym kątem ku południowemu zachodowi.

Heuscheuer.

Pasmu głównemu towarzyszy kilka bocznych, rozchodzących się w rozmaitych kierunkach. Góry te, posiadające ogólną nazwę wyższego Jesionika, odznaczają się znaczną wysokością i niewiele ustępują Olbrzymim. Najwyższym szczytem Gór Śnieżnych jest wielki Schneeberg (1,425 m.), najwyższym w paśmie Dziadka — Dziadek (1,490 m.). Północną krawędź wysokiego Jesionika tworzy, wkraczająca już w zatokę Szląską, sławna z pięknych widoków grupa gór Zuckmantel. Szczyt jej wznosi się 890 m. nad poziom morza, a około 600 m. ponad sąsiednią nizinę. Zakończenie Sudetów stanowi niższy Jesionik, ciągnący się szeroką, rozdartą głebokiemi dolinami, wyżyną na południowym wschodzie od wysokiego Jesionika. Grupa ta jest znacznie niższa od innych i tylko pojedyńczemi