Strona:Opis powiatu jasielskiego.pdf/338

kmieć z łanu, tytułem dziesięciny dla klasztoru, czwartą część kopy. Mieli dawać w roku trzy obiady, lub za każdy obiad cztery szkojce (8 groszy) a to jeden sołtysa dwa kmiecie. Trzy razy do roku miał się odbywać wielki sąd, na który miał zjeżdżać albo sam opat, albo jego poseł. Dla okazania czci (pro honore) miał składać każdy kmieć na Wielkanoc po 10 jaj, po jednym serze, a wszyscy razem kmiecie mieli się składać na jednę szynkę, wartającą 8 groszy. Sołtys miał być sądzony tylko w Kołaczycach, przed sądem opackim, przez 7 ławników (sołtysów), według prawa magdeburskiego i miał być pozwany przed sąd sygnetem opackim. Sołtys był obowiązany służyć wojskowo na koniu, uzbrojony w łuk, kiedy była wyprawa powszechna lub kiedy tego zapotrzebował opat; uzbrojony miał się stawić w zamku goleskiem. Kmiecie mieli być sądzeni tylko przez opata lub sołtysa. Sołtys mógł to sołtystwo sprzedać, zamienić, zastawić, ale tylko za wiedzą opata. (Kod. tyn. str. 161—163).
 W r. 1436 odnowił ten przywilej opat tyniecki Stanisław, na prośbę sołtysa Michała (Tamże str. 239). Długosz pisze o Chrząstówce, że należała do parafii w Szebniach, a własnością była opatów tynieckich. Było w tej wsi 7 łanów kmiecich, a każdy kmieć płacił czynszu czwartą część grzywny i dawał 20 jaj, cztery kury, dwa sery. Odrabiali jutrzyny orząc, siejąc, rżnąc, zwożąc zboże. Za oprawę płacili 4 szelągi, za obiedne 8 szkojców kmiecie (16 groszy.) a sołtys 8 groszy. Była karczma klasztorna, mająca grunta; nie było zaś ani zagród, ani folwarku. Bochenkowego płacili ¼ część grzywny. Sołtystwo miało dwa łany i płaciło dziesięcinę pieniężną ¼ część grzywny z każdego łanu. Sołtys pobierał z czynszu 6. grosz. Wszystkie pola płaciły dziesięcinę pieniężną klasztorowi tynieckiemu po 6 groszy zwykłych z łanu, co czyniło 3 fertony (¾ grzywny) i 6 groszy. Za czasów Długosza graniczyła Chrząstówka z Moderówką, Szebniami, Nieplą, Wojaszówką i Przybówką. (Liber benefic. T. III. str. 209). W Chrząstówce był pewien grunt lenny (allodium). Grunt ten kupił 28. stycznia 1473 r. ówczesny burgrabia zamku Golesza, Piotr Żarnowiecki dla klasztoru a to za pieniądze, jakie otrzymał od Macieja Gwiżdża, kmiecia z Dąbrowy, (dzisiejsza Dąbrówka) za rolę, położoną pod zamkiem Goleszem, jaką sprzedał temu kmieciowi (Kod. tyn. str. 239).