dworski 204 hk. 66 a. 5 m². Lasy, własność prywatna, zajmują 160 hk. 34 a. 68 m².
GMINA NIEGŁOWICE Z BAJDAMI. Wioska ta, odległa 4 klm. od Jasła, leży w międzyrzeczu Ropy i Wisłoki, 221 m. n. p. m. Bajdy leżą na płd. od Niegłowic, bliżej Dębowca. Niegłowice graniczą na płn. z Gadkami, na zach. z Brzyściem, na wsch. ze Żółkowem. Bajdy graniczą na zach. z Osobnicą, na płd. z Dębowcem. Obok wsi przepływa rzeka Wisłoka, do której, na obszarze wsi wpada rzeczka Iwina. Las ciągnie się tuż za dworem. Pewną część jego nazywają „Strojnią“.
Najbogatsi gospodarze mają po 15 morgów ziemi, najubożsi po 2 morgi lub nawet po kilka zagonów; niektórzy zupełnie nie posiadają ziemi i pracują we fabryce destylarni nafty. We wsi jest 3 pasieki. Szkoła istnieje od 1884 roku; jest to szkoła jednoklasowa; przeciętnie uczęszcza do niej 130 dzieci. Najwięcej nazwisk familijnych jest Myśliwców. Lud przeważnie wzrostu średniego, oczy niebieskie, włosy płowe. Kasa gminna wynosiła 1444 K 94 h.
O tej wsi pisze Długosz, że należy do parafii jasielskiej, a właścicielem jej jest Klemens Turski. Są w niej łany kmiecie, z których płacą i zwożą dziesięcinę snopową i konopną dla profesorów akademii krakowskiej. Prócz tego, każdy kmieć miał płacić grosz z łanu dla kościoła w Jaśle tytułem mesznego. Również jest tam folwark szlachecki, z którego dawano dziesięcinę do kościoła w Książnicach. Była również karczma, mająca grunta i płacąca dziesięcinę snopową dla kanonika św. Floryana. Były 3 zagrody, które miały pola z folwarku[1]. W r. 1581 należały Niegłowice do Jana Mniszka a trzymał je w dzierżawie Wojciech Janowski. Było wtedy łanów kmiecich 7½, zagrodników z rolą 2, komorników z bydłem 7, komorników bez bydła 1[2]. Na początku XVIII. w. należały Niegłowice do rodziny Jurkowieckich. Po jednym z tych Jurkowieckich została córka Konstancya Jurkowiecka, która w r. 1711 spisuje z Andrzejem ze Zagrodzia Palinowskim intercyzę przedślubną. Ta Konstancya zapisała w r. 1722 na swojej
