Strona:Opis powiatu jasielskiego.pdf/288

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
PARAFIA JASIELSKA.

Do parafii jasielskiej należą następujące wsi lub przysiółki: Bryły, Brzyście, Brzyszczki, Czeluśnica, Gadki, Gorajowice, Hankówka, Jareniówka i Łęgorz, Kaczorowy, Kowalowy, Łaski, Niegłowice i Bajdy, Sobniów, Wolica i Walowice, Żółków z Lichtarzem i Ulaszowice; te ostatnie nie stanowią obecnie osobnej gminy.

BRYŁY graniczą od zachodu z Opaciem i Dąbrówką, od południa z Jareniówka i Kaczorowami, od wschodu z Kaczorowami a od północy oddziela ich Wisłoka od Krajowic. Oddalone są od Jasła o 5 kim. w stronie południowo-zachodniej nad rzeką Wisłoka. Bryły zawdzięczają swoje powstanie Benedyktynom tynieckim, którzy je założyli w r. 1354 (archiwum kołaczyckie). Wspomniane są, jako własność Benedyktynów, pod r. 1456 w dokumencie, którym Kazimierz Jagiellończyk zatwierdza wszystkie posiadłości Benedyktynów tyniekich, nadane przez swoich poprzedników[1]. Nie należało do zakonników sołtystwo w Bryłach, które było w posiadaniu różnych osób. Tosamo potwierdza i Długosz. Pisze o tej wsi, że należy do opactwa tynieckiego, że są w niej łany kmiecie, z których opat nie daje nikomu dziesięciny, lecz zabiera ją dla siebie, i że każdy kmieć tej gminy jest obowiązany dawać z łanu korzec żyta dla kościoła w Jaśle[2]. Mówiąc o uposażeniach klasztorów pisze o Bryłach, że łany kmiecie nie były pomierzane i wszyscy płacą tytułem czynszu dwie grzywny bez dwu groszy; również dają jaja, kury, sery; odrabiają jutrzyny, orząc, siejąc, rznąc; również odrabiali powab. Nie było w tej wsi karczmy, ani zagród. Było w tej wsi sołtystwo, mające dwa łany, a z pól tych płacono dziesięcinę w Jaśle. Sołtys pobierał z czynszu szósty grosz i miał młyn. Kmiecie płacili dziesięcinę pieniężną klasztorowi w Tyńcu. Graniczy z Bączalem[3]. Sołtystwo, o którem była powyżej mowa, było w różnych rękach. I tak: w r. 1418 był sołtysem Mikołaj; w latach od

  1. Kodeks dyplomatyczny klasztoru tynieckiego str. 406.
  2. Liber benefic. T. II. str. 287.
  3. Liber benefic. T. III. str. 208.