Strona:O autorkach polskich, a w szczególności o Sewerynie Duchińskiej.djvu/73

Przekupnie Polski, to straszna przeszłość żałoby i wstydu — lecz przyszłość jaśnieje za obrazie, a przyszłość ta w ostatniem „veto“ Rejtana, w bohaterskim jego proteście, w pięknym, idealnym młodzieniaszku, co w głębi mieczem Chrobrego przyświeca.
 Z rozdartej piersi Rejtana rozrodzi się jego protest w protestów miliony, — stłumiony głos jego „veto“ rozdźwięczy się w całym narodzie i brzmieć będzie dotąd, pokąd się w dzwen zmartwychwstania politycznego Polski nie zmieni. Nie chciano słuchać głosu prawego Polski obywatela, bo przeszłość skalana, rozumieć go nie mogła. Słyszy go dusza młodzieniaszka, ona go przechowa i następnym poda pokoleniom, jako hasło odrodzenia. I hasło to nie zgaśnie, nie przebrzmi daremnie; — w imię jego pokolenie za pokoleniem rozdzierać będzie pierś swoją, jak protestujący Rejtan, aż do protestu naszego i Bóg swój protest dołączy przeciw gwałtowi i niewoli. A sprawiedliwość Boga położy kiedyś kres długiej pokucie i Polska będzie, być musi silna i potężna, jak silne i potężne są prawa jej przyrodzone, a więc prawa Boże! dla nich pierwej, lub później musi być zwycięstwo!
 Tak zrozumiał poeta ów obraz!