Strona:Norbert Bonczyk - Góra Chełmska.pdf/218

110 

Izraela, wskazywał święte kraje boże

I Sinai^[1] i mannę — tak w wiecznym zapale
Stał Ojciec Atanazy, pogślądając stale
W nieprzejrzany tłum; westchnął: „O ty Izraelu,
Jakoż wielki dom boży, synów twoich wielu!

115 

I niezmierne jest miejsce osiadłości jego

Rozległe i bez końca kraje berła twego!“^[2]

 Nim^[3], tak dumając, poi zmysły zachwycone,
Płynie wojsko stobarwne, mądrze prowadzone
Krzyżmi^[4] kalwaryjskimi, do Domku Maryi^[5].

120 

Tam na skromnej pościeli, śród asystencyi

Apostołów i matron Matka Chrystusowa,
Żegna się z doczesnością^[6], umierać gotowa.
Podczas nauk o boskim czwartym przykazaniu
Jęki ludu — łez strumień. Po tym serc wylaniu

125 

Poprowadzą Perełkę^[7] najcenniejszą świata

Do jej grobu w dolinie ślicznej Józafata.

 Tymczasem od klasztoru przez tłumy żebraków,
Śród koszów śliw i jabłek, pątniczych przysmaków,
I ogórków kiszonych z pospiechem nurtują^[8]

130 

Braciszkowie klasztorni. Czy gdzie przewidują

Nieszczęście? Bo na drążkach zgrabnych, malowanych
Oparte niosą krzesło, z niegdyś darowanych
Hrabskich sprzętów ostatni; lat dziesiątki przeżył!
Gdzie chodnik przykry, ostry ku pustyni mierzył,

135 

Gdzie w lasku słoneczników domeczek się czaił,

Jakby przed grzesznym światem święte skarby taił,
Tam nosze postawili. Braciszek Jacenty
Doświadczaniem lektyki^[9] sumiennie zajęty
Bada, czy drążki zdrowe, czy krzesła poręcze

1. w. 111. Sinai — Synaj, trzygłoskowo ze wzgl. na rytmikę.
2. Baruch 3, 24.
3. w. 117. Nim — gdy; por. obj. III 49.
4. w. 119. krzyżmi — krzyżami. Formy te narzędnika występują obocznie (p. V 100), zależnie od potrzeby rytmu.
5. w. 119. Domek Marii — kaplica Zaśnięcia Matki Boskiej.
6. w. 122. z doczesnością — z życiem doczesnym, z tym światem; p. obj. I 45.
7. w. 125. Perełkę — Matkę Boską.
8. w. 129. nurtują — nurkują, przerzynają tłum, jakby płynąc.
9. w. 138. lektyki — krzesła na drążkach, p. poprz. wiersze (131—133).