Strona:Mojżesz Mendelssohn.pdf/33

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

z jego rysów twarzy. On tedy powiedział, że z każdego rysu twarzy Mendelssohna przebija się duch sokratyczny i że w „Pähdonie“ objawia się tylko mądrość filozofów greckich, gdyż Mendelssohn wcale nie wyznaje religii żydowskiej, do której tylko pozornie należy“.
Profesor Kasper Bonnet swojego czasu ogłosił w języku francuskim apologią dla nauki religii chrześciańskiej. Lavater przetłómaczył ją na język niemiecki i przesłał tłómaczenie to w r. 1769. Mendelssohnowi z śmiałem i naiwnem żądaniem, aby zbił dowody nauki chrześciańskiej, albo publiczie przeszedł na wiarę chrześciańską.
Była to rzecz nader przykra dla człowieka, żyjącego ściśle według przepisów wiary żydowskiej, aby w odpowiedzi wdał się w publiczne zbijanie nauki wiary chrześciańskiej, która była religią panującą.
Lecz nie mogąc zamilczeć, odpowiedział Lavaterowi między innymi co następuje:
„Nie pojmuję, coby mnie mogło przykuwać do tak powszechnie wzgardzonej wiary, gdybym z głębi serca nie był przeświadczony o prawdziwości tejże. Badałem moję religię od dzieciństwa i znalazłem ją ugruntowaną. Mądrość światowa nigdy nie była dla mnie wyłącznym celem, tylko środkiem przygotowawczym do badania wiary ży-