Ta strona została uwierzytelniona.
DRAMATU CZĘŚĆ TRZECIA.
WIGILIA.
W innej części zamku — po północy — Tristan II. siedzi schylony w fotelu, z głową ukrytą w dłoniach - w drugim końcu pokoju Izolda stoi i patrzy przez okno otwarte, opierając się lekko na ręku.
TRISTAN II. (podnosząc się nieco)
Izoldo, Izoldo, Izoldo!
Przeklęty jestem, przeklęty.
Izolda zbliża się do Tristana i pozostaje przy nim).
(Milczenie).
TRISTAN II.
Marzyłem cudnie nieskończonym szlakiem
I dusza moja w pieśniarskim zachwycie
Leciała chyżo w wszechświatowe życie...
Zatom Kaina piętnowany znakiem.
