Zwindować, ściągnąć za pomocą windy.
Zwingljanizm, nauka szwajcarskiego reformatora religijnego, Huldreicha Zwingljusza, odrzucająca obecność Ciała i Krwi Chrystusa w konsekrowanym chlebie i winie.
Zwinglista, Zwingljanin, wyznawca nauki Zwingljusza.
Zwiniątko, to, co zwinięte, zawinięte, mały pakunek, paczka.
Zwinić, obwinie, oskarżyć.
Zwinięcie, rzecz. od Zwinąć; coś zwiniętego, zawiniątko, kłębek.
Zwinięty, którego zwinięto; który sam ś. zwinął.
Zwinnie, przysł., ze zwinnością, sprawnie, zręcznie.
Zwinność, zręczność, sprawność.
Zwinny, szybko co robiący, zręczny, sprawny.
Zwionąć — p. nied. Zwiewać.
Zwiotczeć, osłabnąć — p. Zwiotszeć.
Zwiotszały, który zwiotszał, który stracił swe własności, zapach.
Zwiotszeć, stać ś. wiotchym, zedrzeć ś., zniszczyć ś., stać ś. słabym, bezsilnym, chudym.
Zwiotszyć, uczynić wiotchym, zedrzeć, zniszczyć; uczynić słabym.
Zwisać, dok. Zwisnąć; wisieć z góry na dół, opuszczać ś., zwieszać ś.
Zwisko, przezwisko, przydomek, imionisko.
Zwisłoróg, owad dwuskrzydły, muchowaty.
Zwisłoszka, owad dwuskrzydły, muchowaty.
Zwisłość, cecha tego, co jest zwisłe, wiszące, spuszczone.
Zwisły, który zwisnął, zwieszający ś., wiszący z góry na dół.
Zwisnąć — p. nied. Zwisać.
Zwiślik, rodzaj mchu gałęzistego.
Zwitek, coś zwiniętego, skrętek, kłębek, trąbka, fałd, coś zawiniętego, zmarszczka, marszczka; z. papieru = zwój; z. ksiąg = pismo, rękopis, np. pergaminowy u starożytnych, owinięty około walca.
Zwlec — p. nied. Zwlekać.
Zwlekać, Zwłóczyć, dok. Zwlec; wlokąc ściągać co z kogo a. z siebie; zdzierać: z. kogo z czego; z. do kupy = wlokąc przynosić, ściągać razem; odkładać, odwlekać co, ociągać ś. z wykonaniem czego; nie zrobić odrazu, robić powoli; z. ś. z czego, rozbierać ś. z czego, zdejmować co z siebie; wlokąc ś., poruszając ś. z trudnością, schodzić z czego: z. ś. z łóżka; odchodzić, oddalać ś.; wlokąc ś. schodzić ś., zgromadzać ś. powoli, zjeżdżać ś. ociężale; być odkładanym, ulegać zwłoce, przeciągać ś., odwlekać ś.
Zwłaczać — p. Zwłóczyć.
Zwładać, opanowywać.
Zwłaszcza, przysł., szczególnie, osobliwie, głównie, mianowicie, tym bardziej, tym więcej.
Zwłoczny — p. Zwłókliwy.
Zwłoka, odłożenie, odkładanie czego, odwłoka, zwlekanie, zyskanie na czasie; to, co zwleczono z kogo, łupież, zdobycz: z. lwia = skóra, ściągnięta z lwa.
Zwłoki, ciało umarłego, trup.
Zwłokliwie, przysł., ze zwłokliwością, z ociąganiem ś.
Zwłokliwość, zwyczaj odkładania, powolność.
Zwłokliwy, Zwłoczny, odwlekający, odkładający na później; którego odłożono; dający ś. odłożyć, odwlec.
Z włoska, po włosku, jak we Włoszech.
Zwłoszeć, stać ś. Włochem, nabrać cech, obyczajów włoskich.
Zwłoszyć, przerobić na Włocha.
Zwłóczyciel, ten, który zwleka, ściąga, odkłada co, dojutrek.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/665
Ta strona została przepisana.
