Zupka, fr., zdr. od Zupa.
Zupny, fr., odnoszący ś. do zupy.
Zuzel, Zużel — p. Żużel.
Zuzula, owad z rzędu tęgopokrywych (fig.).
Zużyć — p. Zużywać.
Zużyteczniać, dok. Zużytecznić; czynić użytecznym a. użyteczniejszym; z. ś., stawać ś. użyteczniejszym.
Zużytecznić — p. nied. Zużyteczniać.
Zużytkowywać, dok. Zużytkować; używać czego na swój a. cudzy użytek, używać pożytecznie, wyciągać pożytek z czego.
Zużytkować — p. nied. Zużytkowywać.
Zużywać, dok. Zużyć; używając niszczyć, wypotrzebowywać, konsumować; wyczerpywać; niszczyć, osłabiać, nadwerężać, korzystać z czego aż do końca; z. ś., niszczyć ś., psuć ś. od używania.
Zwab, zwabianie, przywabianie, powab, ułuda, wdzięk, ponęta.
Zwabiać, dok. Zwabić; wabić, przywabiać, przynęcać: u myśliwców: wydawać głos jakiego ptaka dla przywabienia go.
Zwabić — p. nied. Zwabiać.
Zwabnik, koń kształtny.
Zwać, głosem podniesionym przyzywać, przywoływać, wzywać; nadawać imię, nazywać, przezywać, mianować; jak cię tam zwą! = pogardliwe zwracanie ś. do kogoś, udając, że ś. nie pamięta jego nazwiska; jak ś. zwał, tak ś. zwał, byleby ś. dobrze miał = mniejsza o to, co mówią inni o człowieku, byleby mu ś. powodziło; z. ś., mieć jakieś imię, nazywać ś.; co ś. zowie! = jak ś, należy, porządnie, przyzwoicie, w całym tego słowa znaczeniu.
Zwada, kłótnia, swar, spór, waśń, niezgoda, bójka; ani do rady, ani do z-y = do niczego nie zdolny, niedołęga.
Zwadca, Zwadnik, Zwadziciel, człowiek zwadliwy, kłótnik, sprzeka, awanturnik.
Zwadka, mała zwada, niewielka kłótnia
Zwadliwie, Zwadnie, przysł., ze zwadliwością, kłótliwie.
Zwadliwość, skłonność do wadzenia ś., kłótliwość, awanturniczość.
Zwadliwy, Zwadny, skłonny do zwady, kłótliwy, swarliwy, niespokojny, awanturniczy, warcholski.
Zwadniczka, Zwadzicielka, forma żeńska od Zwadnik.
Zwadnik — p. Zwadca.
Zwadzać, dok. Zwadzić; waśnić, kłócić kogo z kim; z. ś., rozpoczynać zwadę, zaczynać kłócić ś. z kim.
Zwalać, dok. Zwalić; staczać z góry na dół; przewracać, obalać coś ciężkiego, zbijać, strącać; wywracać: z. kogo z nóg; choroba z nóg go z-liła = pozbawiła sił, wycieńczyła; dwa kieliszki z-liły go z nóg = upił ś. niemi zupełnie; z. drzewo = ścinać; z. kogo szablą, toporem = zabijać; z. kogoś kijem = uderzać mocno, walić; z. do kupy = walić, zrzucać w kupę, bezładnie, waląc, zgromadzać w jednym miejscu; przen., z. co na kogo, składać, zrzucać co na niego, np. winę, odpowiedzialność, obowiązek; przen., pozbawiać kogoś godności, urzędu i t. p.; z. ś., obalać ś., przewracać ś., rozwalać ś.; padać, toczyć ś. z góry na dół; spadać do kupy, na jedno miejsce, waląc ś., gromadzić ś.; spadać na kogo w znaczeniu moralnym, gromadzić ś.: z-ają ś. na niego troski, nieszczęścia i t. p.
Zwalać (się), powalać (ś.), pobrudzić (ś.), zbrukać (ś.).
Zwalczać, dok. Zwalczyć; walcząc porażać, zwyciężać, poko-
