Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/616

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Zimowitowate, podrodzina roślin jednoliścieniowych, z rzędu liljówych, z rodziny liljowatych.

Zimowy, dotyczący zimy, tyczący ś. zimy, ciągnący ś., trwający przez zimę.

Zimoziół, niewielki krzew krajowy, z rodziny przewiertniowatych, zawsze zielony (fig.).

Zimówka, owoc późno dojrzewający — p. Zimowisko.

Zimsterla bukówka, rodzaj motyla z rodziny prościnek, z podrzędu nocnicówek.

Zinaczeć, stać ś. innym, zmienić ś., przemienić ś., przeobrazić ś., przeinaczyć ś.

Zinaczyć, uczynić innym, przemienić, przeobrazić, przerobić, przekształcić, przeinaczyć; z. ś.p. Zinaczeć.

Zinąd, przysł., z przeciwnej, z innej, z tamtej strony.

Zingareska, hiszp., śpiewka cygańska.

Zingiber, roślina, rosnąca w Indjach Wschodnich, z której korzenia otrzymuje ś. imbir.

Zinnia, roślina ozdobna ogrodowa, zielna, z rodziny złożonych, cynja (fig.).

Ziołap. Ziele.

Ziołojadacz, jedzący zioła, trawożerny.

Ziołokwitły, kwitnący ziołami.

Ziołonośny, Ziołorodny, Zielorodny, rodzący zioła, wydający zioła.

Ziołopis, znawca ziół, botanik.

Ziołopisarstwo, nauka o ziołach, botanika.

Ziołosz, skorupiak jawnodychawkowy, podbrzuszny, ściśniony.

Ziołowonny, Zielowonny, woniejący ziołami.

Ziołoznawca, znający zioła.

Ziomak, mieszkaniec ziemi, ziemianin.

Ziomek, człowiek, pochodzący z tego samego kraju, rodak, współziomek.

Ziomka, forma żeń. od Ziomek.

Ziomkostwo, pochodzenie z jednego kraju, rodactwo.

Zionąćp. Ziać.

Ziółko, zdr. od Zioło; to z.! = człowiek zły, złośliwy, niegodziwy, nieznośny.

Zipać, oddychać.

Zipnąć, wydać głos, ziewnąć; ani z-ł = nic nie powiedział, ani pisnął!

Zironizować, ironicznym uczynić, obrócić w ironję.

Zistaczać (się), dok. Zistoczyć (ś.); wcielać (ś.) w istotę.

Zistoczyćp. nied. Zistaczać.

Ziszczać, dok. Ziścić; sprawdzać w rzeczywistości, spełniać obietnicę, sprawdzać pokładane na sobie nadzieje; z. ś., sprawdzać ś., spełniać ś.

Ziścićp. nied. Ziszczać.

Zjadacz, ten, który zjada a. zjadł, który co pochłania w wielkiej ilości.

Zjadać, dok. Zjeść; jedząc spożywać, jeść, co było do zjedzenia; wyjadać, wyżerać; przeżerać, psuć przez reakcję chemiczną: rdza z-a żelazo; trawić, marnować, niszczyć, wniwecz obracać, pochłaniać; przyprawiać o bankructwo, zubożać; kosztować wiele; doprowadzać do choroby, odbierać zdrowie, wyniszczać; takiś ładny, że zjadłbym cię! = ogromnie mi ś. podobasz; zjesz sto katowi, zjesz djabła! = próżne twoje nadzieje!, niedoczekanie twoje!; portmonetka śledzia z-dła = zginęła; czyś to z-dł? = gdzieżeś to zapodział?; nie zjem ci tego! = nie zabiorę, nie połknę, nie stracisz tego, nie zginie ci!