Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/588

dość siły, umiejętności, by czegoś dokonać, zdążać, sprostać czemu, potrafić coś zrobić; wydoływać, podoływać czemu.

 Zdołkować, uczynić dołkowatym.

 Zdrada, zdradzanie`, przejście do nieprzyjaciela, udzielanie mu wiadomości, szkodzących swemu krajowi; podstęp, oszukanie, oszustwo, podejście zdradliwe, sprzeniewierzenie ś. swemu słowu, swym zasadom, uczuciom, głoszonym hasłom i t. p.; przeniewierstwo małżeńskie; zasadzka.

 Zdradliwie, Zdradnie, przysł., ze zdradą, za pomocą zdrady, w sposób zdradziecki.

 Zdradliwy, Zdradny, Zdradziecki, odnoszący ś. do`zdrady, właściwy zdrajcy, zdradzający, oszukujący, podstępny, sprzeniewierzający ś., przeniewierczy; niepewny, niebezpieczny.

 Zdradnik p. Zdrajca.

 Zdradny — p. Zdradliwy.

 Zdradzać, dok. Zdradzić; oszukiwać kogoś, kto zaufał, podchodzić zdradliwie, wydawać nieprzyjacielowi; przechodzić do nieprzyjaciela, działać na szkodę swego kraju; sprzeniewierzać ś. swoim zasadom, uczuciom, hasłom, ideałom, odstępować od nich; okazywać ś. inaczej, niż...; wydawać coś, co powinno było być ukryte: z. tajemnicę; z. męża, żonę = mieć stosunek miłosny z innym mężczyzną, z inną kobietą; z. ś., zdradzić siebie samego; być zdradzanym; dawać poznawać po sobie o czym ś. myśli a. zamierza, nie umieć ukryć czego.

 Zdradziecki, Zdrajczy, właściwy zdrajcy, zdradny.

 Zdradziecko, Zdrajczo, przysł., w sposób właściwy zdrajcy, podstępnie względem kogoś, kto ufa, kto nic złego nie podejrzewa.

 Zdradziectwo, podstęp zdradziecki, podejście zdradliwe.

 Zdradzony, którego zdradzono.

 Zdrajca, Zdradnik, człowiek, który zdradza a. zdradził, który przeszedł do nieprzyjaciela, który mu wydał jaką tajemnicę ważną, który go naprowadził na własny kraj; przeniewierca, odstepca, renegat.

 Zdrajczy — p. Zdradziecki.

 Zdrajczyni, Zdrajczyna, forma żeń. od Zdrajca.

 Zdrapać — p. nied. Zdrapywać.

 Zdrapywać, dok. Zdrapać; drapiąc zrywać, ściągać z wierzchu, obdrapywać, odszarpywać, rozrywać, wzruszać; orać po wierzchu, podorywać; z. ś., być zdrapywanym, kaleczyć ś.

 Zdrasnąć, drasnąwszy zerwać, ściągnąć.

 Zdrażać, dok. Zdrożyć; schodzić z drogi, zbaczać, błądzić; czynić co droższym, podnosić cenę czego; z. ś., zbaczać z drogi, tracić drogę, błądzić; męczyć ś. drogą; bronić ś. od czego. nie chcieć robić czego, odmawiać ś. od czego, wzdragać ś., wzbraniać ś.

 Zdrażnić, rozdrażnić.

 Zdreptać, Zdrepcić, drepcąc zbiegać, schodzić wszystkie kąty.

 Zdrewniały, który zdrewniał.

 Zdrewnieć, stać ś. podobnym do drewna, przejść w drewno; zdrętwieć, zesztywnieć.

 Zdręczyć, zmęczyć dręczeniem, udręczyć do ostatka.

 Zdrętwiałość, właściwość tego, co jest strętwiałe.

 Zdrętwiały, zesztywniały, zmartwiały, bezwładny, nieruchomy, otrętwiały, drętwy, niewrażliwy.

 Zdrętwić, uczynić zmartwiałym, odrętwić.

 Zdrętwieć, stać ś. odrętwiałym, zesztywniałym, bezwładnym, zmartwiałym, odrętwieć, strętwieć.

 Zdrobniałošć, cecha tego, co jest zdrobniałe, drobne.

 Zdrobniały, który ś. stał drob-