go; z. krowę = przestawać ją doić, przez co traci mleko; z. ogród, pole = nie uprawiając go, pozwalać mu zarastać zielskiem, puszczać odłogiem, nie obrabiać, zaniedbywać; z. ś., zaniedbywać ś., być zapuszczanym; zachodzić w głąb czego, zapędzać ś.; z. ś. dokąd = wyjeżdżać, udawać ś. do jakiego oddalonego miejsca; z. ś. na co, do czego, zabierać ś. do czego, przedsiębrać co, próbować co robić; z. ś. w co, wchodzić w głąb czego, zagłębiać ś., przen., wnikać myślą w głąb czego, starać ś. co przeniknąć; zaciekać ś., zagłębiać ś. w dociekaniach; z. ś. w co za daleko = chcieć co nadto zgłębić, okazywać zbytnią ciekawość względem czego; z. ś. w przeszłość, w starożytność = sięgać myślą odległych czasów, dalekiej starożytności, studjować je; o krowie: przestawać być dojną, tracić mleko.
Zapuszczański, Zapuszczyński, leżący za puszczą, mieszkający za puszczą; z. trakt = część województwa trockiego, ciągnąca ś. od Niemna ku Zuwintom.
Zapuszcze, kraj za puszczą, zalesie.
Zapuszczony, którego zapuszczono, który ś. zapuścił; zaniedbany.
Zapuszyć, natchnąć, przejąć, przeniknąć czym.
Zapuścić — p. nied. Zapuszczać.
Zapychać, dok. Zapchać; pchając zatykać; pchając, zataczać aż do pewnego miejsca; z. kiszki = jeść nadmiernie; z. ś., być zapychanym; skupiać ś., zgromadzać w wielkiej ilości w jednym miejscu; opychać ś., objadać ś.
Zapylać, dok. Zapylić; pokrywać kurzem, pyłem; w bot., przenosić pyłek kwiatowy z pręcików na znamiona słupków w celu zapłodnienia komórki jajowej w zalążku; z. ś., w bot., przyjąć pyłek kwiatowy (o którym wyżej); opylić ś., zakurzyć ś.
Zapylcowate, rodzina roślin jednoliściennych z rzędu liljowych.
Zapylec, roślina z rodziny zapylcowatych.
Zapylić — p. nied. Zapylać.
Zapyrzyć się — p. Zaperzyć ś.
Zapytać — p. nied. Zapytywać.
Zapytanie, chęć dowiedzenia ś. czego od kogo, pytanie, kwestja; w gram., znak z-a = znak przestankowy, oznaczający, że w danym zdaniu zawiera ś. pytanie, właściwe lub retoryczne(?).
Zapytywać, dok. Zapytać; z. kogo, co; zadawać komu pytanie, pytając dowiadywać ś.
Zarabiać, dok. Zarobić; pracą zyskiwać, za pracę otrzymywać, zapracować, zaoszczędzać; w handlu: zyskiwać; z. co a. na co, zasługiwać; uprawiać, przyrządzać; zatykać, zaszywać, łatać: z. dziurę, otwór; z. wapno = rozcieńczać wodą, rozrabiać w wodzie; z. ciasto = zagniatać; z. ś., być zarabianym; zapracowywać ś., zamęczać ś. zbytnią pracą, pracować nad czym z zapałem i zaparciem śsiebie; burzyć ś, fermentować.
Zarachować, mylnie porachować, ukryć co, podając pod rachunek; zaliczyć, dać na rachunek, dać à conto; z. ś., pomylić ś. w rachunku, przerachować ś., zatopić ś. w rachunkach.
Zarada, zaradzanie, zaradzenie, środek zaradczy.
Zaradczo, przysł., w sposób zaradzający, dla zaradzenia czemu.
Zaradczy, mogący zaradzić czemu, zapobiegawczy.
Zaradlić, Zaradłować, skończyć, radlić, radłować.
Zaradność, umiejętność zaradzenia w porę złemu, zapobiegawczość, zdolność przewidywania rzeczy, przemyślność, przezorność.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/532
Ta strona została przepisana.