py, kędzierzawić; s. mowę = mówić z przesadną wytwornością; s. głos = śpiewać trelami, trelować; s. ś., strzępiastym ś. stawać, wystrzępiać ś.; sterczeć strzępami.
Strzępkowaty, mający kształt strzępka a. strzępów, poszarpany.
Strzęplica, roślina z rodziny traw.
Strzępnąć, zmarszczyć ś.
Strzępnica, wij tęporożny.
Strzępota, roślina z rodziny lipowatych.
Strzęsać — p. Strząsać.
Strzęsnąć — p. Strząsnąć.
Strzyc, ciąć, przecinać, rozcinać nożyczkami; s. kogo, co = obcinać na nim włosy; zgryzać, ścinać zębami, szczypać, skubać, zjadać, spasać; s. uchem a. uszami = ruszać niemi, nasłuchiwać; s. oczami = strzelać niemi, zerkać, rzucać bystre i przelotne spojrzenia; wyzyskiwać kogo; s. barany = odcinać kupony od papierów procentowych; s. ś., być strzyżonym; kazać sobie obciąć włosy.
Strzyga, Strzygonia, łć., upiorzyca, straszydło; mniemana dusza nieprawego dziecka płci żeńskiej w gwieździe spadającej i błędnym ogniku; błędnica, świeciłka, kusząca parobków do złego; owad muchowaty.
Strzygnąć uszami = poruszyć niemi.
Strzygoń łć., według wierzeń ludowych dusza nieprawego i wcześnie zmarłego dziecka płci męskiej; s-nie przedzierzgają ś. w różne postaci i kuszą mężatki do złego.
Strzykać, dok. Strzyknąć; tryskać, bryzgać, pryskać; wdmuchiwać; pluć przez zęby; powodować ból przeszywający, czuć jakby ukłócie raz po raz: s-a mię w kolanie, w głowie; wydawać głos właściwy niektórym ptakom, np. trznadlom, chróścielom i t. p.
Strzykanie, ból strzykający, przerywany.
Strzykawka, przyrząd do wstrzykiwania, szprycka, serenga, klystera (fig.).
Strzyknąć — p. Strzykać.
Strzykwa, zwierzę z typu szkarłupni, o ciele robakowato wydłużonym (fig.).
Strzymać, objąć, zawrzeć, zmieścić w sobie; dotrzymać, dochować; ścierpieć, znieść, wytrzymać; zatrzymać — p. Wstrzymać.
Strzynożyć, Strynożyć, Sternożyć, spętać zwierzę, związawszy mu trzy nogi a. dwie na ukos.
Strzyża, Strzyż, Strzyżka, strzyżenie owiec; pora roku, kiedy ś. strzygą owce; wełna, otrzymana z ostrzyżenia.
Strzyżenie, rzecz. — p. Strzyża.
Strzyżka — p. Strzyża; wycinanka; w zool. — p. Zębiołek.
Strzyżony, którego a. co ostrzyżono, przystrzyżono; golono! — strzyżono! = mówi ś. o dwóch osobach spierających ś., pozostających z uporem przy swoim zdaniu.
Strzyżyk, ptak wróblowaty śpiewający, z rodziny tejże nazwy; s., wołowe oko; mysikrólik, krzciuczek (fig.).
Stuarkuszowy, złożony ze stu arkuszy.
Stubarwny — p. Stobarwy.
Stubramny — p. Stobramy.
Stubylczeć, zżyć ś. z tubylcami, zaaklimatyzować ś.
Studencik, łć., zdr. od Student.
Studencina, łć., student godny politowania.
Studencki, łć., odnoszący ś. do studenta, właściwy studentowi.
Student, łć., słuchacz wyższego
