Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/913

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Oblizywać, forma dok. Oblizać; naokoło lizać, zlizywać, palce sobie o. = znajdować coś bardzo smacznym, smakować w czym; nie oblizać jeszcze mleka z warg = być młodzieniaszkiem; o. ś., lizać sobie wargi; mieć na co apetyt, ostrzyć na co zęby; o. ś. smakiem = nie otrzymać czego.

Oblokucja, łć., przeczenie.

Oblokutor, łć., stawiający zarzuty.

Oblong, łć., podłużny, czworobok podłużny.

Oblot, wylatywanie pszczół z ula.

Oblubienica, narzeczona, panna młoda; o. Chrystusa = nowicjuszka, przyjmująca śluby zakonne.

Oblubieniec, pan młody, nowożeniec.

Oblutować, nm., naokoło spoić zapomocą lutowania.

Obluzgać, zbroczyć ze wszystkich stron; przen., spotwarzyć, oszkalować.

Obluzować, nm., zwolnić, rozluźnić, zrobić luźnym.

Obładowywać, forma dok. Obładować; ładunkiem obciążać, nakładać wiele ciężarów do dźwigania, objuczać, ładować zbytecznie, przeładowywać; o. ś., obarczać ś. ciężarami do dźwigania, obciążać ś.; przen., objadać ś., jeść nad potrzebę.

Obłak, w bot., roślina z gromady wodorostów, z rzędu ciemnic (fig.).

Obłam, Obłamek, szczątek, kawałek po obłamaniu pozostały; gruz; odłamek czego.

Obłamywać, forma dok. Obłamać;. naokoło, ze wszech stron odłamać, łamiąc oddzielać, zrywać; łamiąc zmniejszać, ogołacać, rujnować; o. kapustę = oberwać liście zwierzchnie z główek; w druk., otaczać złożonym tekstem kliszę, ilustrację; o. ś., łamiąc ś. naokoło, opadać.

Obłapa, roślina kopytnik.

Obłapiać, forma dok. Obłapić; obejmować, ściskać; o. ś., obejmować ś., ściskać ś. nawzajem.

Obłaskawiać, forma dok. Obłaskawić; oswajać, poskramiać, pozbawiać dzikości, ujarzmiać; ujmować, łagodzić kogo; o. ś., oswajać ś., dawać ś. poskromić, pozbawiać ś. dzikości.

Obłatać, połatać wszystko, całkiem, naokoło; o. kogo, połatać komu ubranie albo bieliznę ze wszystkich stron, całkowicie; o. komu skórę = wychłostać, obić.

Obłatwić się, załatwić wszystkie swoje sprawy, skończyć z czym, zwolnić ś. od czego.

Obława, wielka sieć do otoczenia kniei; rodzaj polowania z użyciem ludzi uzbrojonych kijami, otaczających knieję, żeby zwierz nie uszedł, i naganiających go na myśliwych; ludzie do obławy należący, obławnicy; koło goniące a. otaczające kogo; przen., gonitwa, pogoń, pościg; o-ą, hurmem, tłumem, nawałem.

Obławiać się, forma dok. Obłowić ś.; wiele czego nałowić, nachwytać, na swój pożytek obracać, dużo zarobić, dużo zyskać; robić dobry interes, zbogacić ś.

Obławnik, człowiek, który należy do obławy.

Obławny, do obławy należący; linja o., szereg obławników z kijami; szyk wojska o. = gęsty, ścisły.

Obłazić, forma dok. Obleźć; łazić naokoło, łażąc obchodzić; leźć na kogo, na co ze wszystkich stron opadać w wielkiej ilości; złazić kawałami, łupić ś., odzierać ś.; wypełzać, wypadać, tracić włosy, linieć; tracić skórę; płowieć, blaknąć, tracić kolor; żart., obchodzić, interesować, zajmować (cóż cię to o-zi?).