Marginalja, łć., uwagi na marginesie w starych drukach i rękopisach.
Margines, łć., brzeg książki lub pisma, nie zapisany lub nie zadrukowany; (notować co na m-ie).
Marglarnia, nm., kopalnia marglu.
Marglisty, nm., pełen marglu.
Marglować, nm., nawozić rolę marglem.
Margnąć — p. Margać; oburzyć ś. na co, obruszyć się.
Margrabia, Margraf, nm., dawniej królewski namiestnik broniący kresów, sprawujący władzę nad marchją; obecnie tytuł członków arystokratycznych rodów.
Margrabina, nm., żona margrabiego.
Margrabski, Margrabiowski, Margrafski, nm., przym. od Margrabia.
Margrabstwo, Margrafstwo, nm., godność margrabiego; posiadłość, do tej godności przywiązana; zbior., margrabia z żoną.
Marjacki kościół, kościół N. M. P. w Krakowie (fig.); wysoki, jak wieża M-a = bardzo wysoki, olbrzymi.
Marjański, przym. od N. M. P. od Marjan; bractwo M-ie = arcybractwo N. M. P.
Marjasz, fr., rodzaj gry w karty; dawna moneta węgierska z wyobrażeniem N. M. P.
Marjawicki, przym. od Marjawita.
Marjawita, zakonnik, zakonnica zgromadzenia, mającego za cel naśladować życie N. M. P.; nazwa członków sekty niedawno u nas powstałej wśród katolików, pogardl., kozłowita, mankietnik (forma ż. Marjawitka).
Marjaż, fr., ożenienie, małżeństwo, pobranie się.
Marjonetka, fr., lalka z ruchomemi członkami, poruszana za pomocą drutów, sprężyn (fig.); przen., człowiek bez własnej woli a. ulegający cudzej woli.
Marka, nm., pieniądz obiegowy niemiecki wartości podług kursu 47 kop.; znak, znaczek; znak opłacenia listu, przesyłki pocztowej; znak opłaty stemplowej przylepiany do podania, prośby do władzy, do kwitu i t. p.; liczman, liczbon; blaszka z numerem, zastępująca pieniądz, np. w rachunkach między właścicielem jadłodajni a kelnerami; znak fabryczny na wyrobach własnych; gatunek, odróżnienie (dobra, zła m. wina, koniaku i t. p.); przen., firma; mieć dobrą m-ę = być dobrze, źle i uważanym, mieć dobrą opinję, zaufanie a. nie mieć ich — p. Marchja.
Markgra- — p. Margra-.
Markier, fr., posługujący przy bilardzie, znaczący wygrane.
Markietan, wł., karczmarz obozowy; przekupień, utrzymujący jadło i napoje dla obozujących żołnierzy.
Markietanka, wł., handlująca wiktuałami i napojami przy wojsku, w obozie a. podczas marszu.
Markiz, fr., margrabia.
Markiza, fr., margrabina; ruchomy daszek z płótna nad oknem a. balkonem, chroniący od zbytniego blasku (fig.); w archit., daszek blaszany a. murowany nad drzwiami a. oknem (f.).
Markocić, Markotnić, smucić, niepokoić, martwić, trapić; m. ś. = być markotnym, smucić ś., martwić ś., być z czego niezadowolonym, dąsać się.
Markotliwy, zrzędny, gderliwy, oburkliwy.
