ne w kościele; słyszał, że dzwonią, ale nie wie, w którym k-le = wie coś, ale niedokładnie; pokazać komu dudka na k-le = wystrychnąć go na dudka, oszukać, podejść; nauczę ja cię po k-le gwizdać = nauczę cię rozumu, zachowania ś., oduczę od zuchwalstwa.
Kościsty, mający wydatne kości.
Kość, część organizmu stała, twarda, stanowiąca podstawę ustroju kręgowców, oraz ochronę i oparcie dla narządów wewnętrznych; k. z k-i mojej = prawy mój potomek a. krewny; poczciwy z k-ami = do gruntu poczciwy; przen., k. rzucić między drugich = dać powód do poróżnienia; k. niezgody = powód nieporozumienia; przen., ciało; zwłoki; złożyć k-i = umrzeć; k. słoniowa = kły słonia; ość rybia; k. martwa = narośl kostna; k. do grania — p. Kostka.
Koślaszek, rośl. z rodz. storczykowatych (fig.).
Koślawić, Koszlawić, krzywić, wykrzywiać; czynić koślawym, stawiać krzywo; k. ś. krzywić ś., trzymać ś. koślawo.
Koślawiec, Koszlawiec, człowiek koślawy, mający krzywe nogi; rub. kulas.
Koślawieć, Koszlawieć, krzywić ś., stawać ś koślawym.
Koślawy, Koszlawy, krzywy, pochyły; dotknięty koślawością; nierówny, powykrzywiany, kulawy.
Koślazek, roślina z rodziny storczykowatych.
Kośnica — p. Kostnica.
Kośnik, wstążeczka a. tasiemka do zawiązywania koszuli u szyi a. wplatana w warkocz; k. — p. Kosarz.
Kośny, zdatny a. przeznaczony do koszenia (łąki k-ne).
Kot, zwierzę ssące drapieżne z pazurami wysuwalnemi i językiem chropowatym (fig.), k. dziki = żbik; kotka = samica kota; pierwsze k-y za płoty = nie zrażać się nieudanym początkiem; drzeć z sobą k-y — żyć w niezgodzie; żyją jak pies z k-em = w niezgodzie;, targować, kupować k-a w worku = na oślep, nie zobaczywszy; biega jak k. z pęcherzem = bez ustanku; k-a ogonem odwracać = użyć wykrętu, wybiegu w mowie; w lm. k-ty, futro z kotów; w myśl., zając.
Kotangiens, łć., w mat., dotyczna.
Kotara, tat., zasłona z ciężkiej materji wełnianej albo jedwabnej nad łóżkiem; portjera.
Kotarz, tat., namiot.
Kotawiec, gatunek małpy wązkonosej.
Kotczy, wozowy, kareciany; rzeczow., koń powozowy.
Kotek (zdr. od Kot); k. i myszka = zabawa towarzyska; k. a. koteczek, nazwa pieszezotliwa = duszka, serce, złotko, kochanie.
Koterja, łć., pewna liczba osób, złączona jednakowemi mniemaniami lub mniej więcej zdrożnemi interesami, niezgodnemi z dobrem ogółu, stronnictwo; klika.
Koteryjny, łć., stronniczy.
Kotew, nm., ankra, sztaba do ściągania ścian, belek (fig.) — p. Kotwica.
Kotewka, zdr. od Kotwica; roślina z rodziny wiesiołkowatych (fig.).
Kotka a. Kocica, samica kota; samica zajęcza, zajęczyca; w bot. w lm. k-ki, zwieszające ś. jakby grona kwiatów pręcikowe albo słupkowe niektórych drzew: brzozy, wierzby i t. d.; przen., nazwa pieszczotliwa dla
