Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/523

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Karnieć, stawać ś. posłusznym.

Karnjol, nm., półdrogi kamień, czerwona i żółta odmiana chalcedonu, krwawnik.

Karność, utrzymywanie w posłuszeństwie, niepuszczanie złego bez kary; groza, rygor, dyscyplina.

Karny, dotyczący kar, traktujący o karach, ustanawiający kary (sąd k., kodeks k., sprawa k-a); zakład k. = więzienie; dobrze wyćwiczony, trzymany w karności, posłuszny.

Karo, fr., jeden z czterech kolorów w kartach do gry, dzwonka; kwadratowe wycięcie stanika kobiecego pod szyją (fig.).

Karoca, kareta staroświecka.

Karocha, (Karocza), hiszp. kołpak wkładany skazanym na stos w Hiszpanji.

Karolek, łć., roślina z rodziny baldaszkowatych.

Karolin, dawna złota moneta niemiecka = 6 rubli; dawna moneta pjemoncka = 35 rub.

Karolina, fr., Karambolina, główna kula bilardowa.

Karonada, dawne krótkie działo okrętowe.

Karoserja, fr., pudło samochodu, część samochodu, przeznaczona na siedzenia dla pasażerów.

Karosjer, fr., koń kareciany.

Karosz, koń kary.

Karota, łć., gatunek marchwi; k. fr., zwój tytuniu, z którego trą tabakę, wyzyskiwanie, wyłudzanie datków na cel dobroczynny.

Karotować, fr., wyzyskiwać, wyłudzać, narażać na wydatek, naciągać kogo, zmuszać do wydatki (przeważnie na cel dobroczynny).

Karotyna, łć., substancja żółta otrzymywana z marchwi i kokornaku.

Karować, nm., wozić taczkami, dźwigać ciężary; przen., ciężko pracować, charować.

Karowy, przym. od Karo; dzwonkowy.

Karp (-pia), łć., ryba członkopromienna, brzuchopłetwa, z rodziny karpiowatych (fig.); k. karaś, Karpkaraś — p. Karaś.

Karpa, korzeń i część pnia pozostała po drzewie ściętym; pień wystający z wody; część podziemna szparaga, gieorginji, zawilca.

Karpacki, dotyczący Karpat, z Karpat, będący w Karpatach.

Karpi, Karpiowy, Karpiany, przym. od Karp (dachówka w k-ą łuskę = karpiówka).

Karpiec, dół pozostały po wykopanej karpie a. karczu.

Karpiel, czesk., podgatunek kapusty ogrodowej, brukiew.

Karpik, zdr. od Karp.

Karpina, drewno żywiczne z pniaków i korzeni sosny, używane na łuczywo do przyświecania i na podpałkę; skałka, smolak.

Karpioleszcz, ryba podobna z kształtu do karpia a z koloru do leszcza.

Karpiołosoś, gatunek morskiej ryby, wchodzącej z morza w rzeki (f.).

Karpiowate, rodzina ryb członkopromiennych.

Karpiówka, Karpówka, dachówka płaska, nie wyginana.

Karpniak, sadzawka w której hodują karpie.

Karpolit, gr., owoc skamieniały.

Karpologja, gr., nauka o owocach.

Karpowisko, pole po wyciętym lesie, pełne jeszcze karp i karczów.

Karst, nm., skały wapienne z okrągławemi zagłębieniami, utwo-