Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/444

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Hosjer, fr., spekulujący na giełdzie na zwyżkę kursów.

Hospicjum, łć., gospoda, schronisko, przytulisko; klasztor, służący za schronisko dla podróżnych, dla pielgrzymów.

Hospitant, łć., członek parlamentu, należący do jakiego klubu sejmowego, lecz zastrzegający sobie wolność głosowania w pewnych sprawach; słuchacz na uniwersytecie (uważany jako gość) bez prawa zdawania egzaminów.

Hospitantka, łć., uczęszczająca do uniwersytetu bez zapisania się w poczet stałych studentów.

Hospodar, ukr., pan, tytuł panujących w d. Litwie, oraz książąt na Multanach i Wołoszczyźnie.

Hospodarstwo, ukr., godność, dostojeństwo hospodara; prowincje, rządzone przez hospodara; hospodar z żoną.

Hospodyn, młr., pan; ksiądz.

Hossa, fr., zwyżka kursu papierów na giełdzie, spekulacja na tę zwyżkę.

Hostja, łć., opłatek poświęcony, spożywany przy Komunji Św., Przenajświętszy Sakrament, komunikant kapłański.

Hotel, fr., dom, do którego zajeżdżają podróżni, dom zajezdny, zajazd, oberża; pałac.

Hotelarz, Hotelista, fr., właściciel hotelu, ten co utrzymuje hotel.

Hotel garni, fr., mieszkanie do najęcia z urządzeniem domowym i usługą; hotel.

Hotentot, murzyn z południowej Afryki; przen., człowiek dziki, bez oświaty.

Hottonja, roślina Okrężnica.

Hozannap. Hosanna.

Hoży, kwitnący zdrowiem, czerstwy, krzepki, rzeźki, żwawy, nadobny, urodziwy.

Hrabia, nm., lm. -owie, jeden z tytułów arystokratycznych, graf.

Hrabianka, nm., córka hrabiego.

Hrabiątko, Hrabicz, nm., syn hrabiego.

Hrabina, Hrabini, nm., żona hrabiego.

Hrabiostwop. Hrabstwo.

Hrabski, Hrabiowski, nm., należący do hrabiego.

Hrabstwo, Hrabiostwo, nm., tytuł, godność hrabiego; majątek, dobra hrabiego; terytorjum w kraju z tytułem hrabstwa z własnym samorządem; zbior., hrabia z hrabiną.

Hradyszcze, ukr.p. Horodyszcze.

Hramota, ukr., dokument piśmienny, list uwierzytelniający, pełnomocnictwo.

Hreczany, ukr., gryczany, z gryczanej mąki.

Hreczka, ukr., gryka, rdest, gryka; siać h-ę = gospodarzyć na małem, uprawiać ziemię własnemi rękami.

Hreczkosiej, ukr., grykosiej; żart., ten, co sam koło roli chodzi; gospodarujący na małem; gospodarz wiejski, właściciel ziemski, zawołany gospodarz.

Hreczkowaty, ukr., pewien kolor sierści końskiej.

Hreczuszki (-ów), ukr., blp., placuszki gryczane a. kartoflane na oleju smażone.

Hreczysko, ukr., pole, na którym była hreczka.

Hryć, ukr., prostak, cham, gbur.

Hrymnąć, prow.p. Rymnąć.

Hu! wykrz., oznaczający przerażenie, niezadowolenie, zadziwienie: hu! co za zimno! hu! co za mina!

Hu, hu! okrzyk zachęcający; naśl. głosu puszczyka.

Huba, ukr., gąbka, żagiew, roślina z gromady grzybów z rodziny żagwiowatych (fig.); h., nm., miara powierzchni gruntu = 24 morgom; gospodarstwo, kolonja.