Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/354

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Galgant, nm., Gałgan, roślina z rodziny imbierowatych.

Galgenhumor, nm., humor wisielców, humor rozpaczy.

Galicjanka, czapka granatowa czworograniasta z daszkiem i sznurkiem nad nim.

Galicyzm, fr., zwrot francuski w innym języku.

Galikanin, wyznawca kościoła galikańskiego.

Galikański kościół, kościół katolicki we Francji, dążący do niezależności od kurji rzymskiej.

Galileja, żart., Galicja austryjacka.

Galilejczyk, żart., Galicjanin.

Galimatjas, fr., zamieszanie, gmatwanina, zawikłanie, zamęt, skweres, kram.

Galizować, łć., poprawiać wina, zrobione z kwaśnych winogron.

Galjarda, wł., skoczny taniec włoski.

Galjon, fr., rodzaj statku kupieckiego żaglowego (fig.).

Galjonizm, łć., obojętność w sprawach religijnych.

Galjotap. Galeota.

Gallofobja, gr., nienawiść do Francji i Francuzów.

Gallomanja, łć., przesadne zamiłowanie wszystkiego, co francuskie.

Gallon, ang., angielska miara = 4,54 kwartom = ⅛ huszla.

Galman, nm., ruda cynkowa, złożona z węglanu a. krzemianu cynku.

Galmanin, nm., biały proszek przeciw potowi i odparzaniu, złożony z tlenku cynku i bieli talkowej.

Galon (zdr. Galonek, Galonik), fr., taśma złota a. srebrna na rękawie, kołnierzu mundura a. liberji; lamówka, obramowanie, taśma szmuklerska przy meblach, portjerach; haft na tiulu srebrem, złotem, jedwabiem do przybrania sukien kobiecych.

Galonowany, ubrany w mundur, w liberję z galonami.

Galop, fr., najszybszy bieg konia, cwał; g-em, przys., co tchu, natychmiast, pędem — p. Galopada.

Galopada, fr., galopowanie; rodzaj tańca w szybkim tempie, galop, galopka.

Galopować, fr., pędzić galopem, cwałować; przen., spieszyć się na gwałt (g. z robotą).

Galowy, fr., przym. od Gala (dzień g. = święto dworskie, galówka); mundur g., mundur paradny, przepisany na uroczystość galową.

Galówkap. Gala; nabożeństwo galowe; uroczystość dworska.

Galwaniczny, przym. od Galwanizm; baterja g-a = aparat do wzbudzania prądu elektrycznego, składający się z połączonych elementów galwanicznych; złocenie, srebrzenie g-e = dokonywane przy pomocy prądu elektrycznego; wypalanie g-e = galwanokaustyka.

Galwanizacja, Galwanizowanie, pokrywanie metali warstwą cynku a. miedzi, przy pomocy prądu elektrycznego.

Galwanizerja, oddział fabryki, gdzie galwanizują.

Galwanizm (od nazw. Galvani): 1) albo galwaniczność, elektryczność galwaniczna, 2) dział nauki o elektryczności, obejmujący elektryczność galwaniczną.

Galwanizować, powlekać metalem za pomocą prądu elektrycznego; leczyć elektrycznością, elektryzować.

Galwano, klisza miedziana z drzeworytu, wykonana sposobem galwanicznym.

Galwanochromja, gr., barwienie wyrobów metalowych za pomocą