że... i t. d.); wydawać wyrok potępiający, skazywać.
Oschle, sucho, wyrazić ś. o. = zimno, niechętnie, obojętnie.
Oschłość, suchość, brak wilgoci; przen., brak życia, barwności (o. stylu).
Oschły, suchy, obeschnięty; przen., zimny, obojętny, nudny, bezbarwny (o. styl).
Oschnąć — p. nied. Osychać.
Oschnięcie, obeschnięcie, osuszenie, wysuszenie, wyschnięcie po wierzchu.
Oscillarja, łć., roślina z gromady rozszczepkowców, klasy sinorostów (fig.).
Oscylacja, łć., ruch ciała około punktu równowagi, zakreślający linję krzywą zawiłą i splątaną; wahanie ś., kołysanie, falowanie; przen., chwianie ś. w wyborze między dwiema sprzecznościami, skłanianie ś. to w tę, to w ową stronę.
Oscylować, łć., wahać ś.
Oscytacja, łć., zaniedbanie; lekceważenie; pysznienie ś., ziewanie, lenistwo.
Osedniać — p. Odsedniać.
Osednić — p. Odsednić.
Oseina, łć., substancja organiczna, zawarta w kościach, skutkiem której są elastyczne.
Osełedec, Oseledec, ukr., włosy dłuższe z jednej strony głowy, od połowy czoła do skroni w warkocz splecione a. rozpuszczone (fig.).
Osełka, kamień piaskowy, służący do ostrzenia narzędzi stalowych, brus; o. złotnicza = kamień probierski; o. masła = kawał masła, urobionego w kształcie owalu.
Osep, Osyp, dań w zbożu a. w ziarnie.
Osepny, Osepowy, odnoszący ś. do osepu.
Osesek, dziecię a. zwierzątko, jeszcze karmiące ś. piersią, sysek, sysak.
Oset, roślina z rodziny złożonych, ostrożeń, chwast pospolity (fig.); przen., człowiek zgryźliwy, oburkliwy, dokuczliwy.
Osetnik, motyl dzienny z rodziny południc, rodzaju rusałek (fig.).
Osęk, drzewo krzywe jak hak, nóż zakrzywiony do obcinania gałązek.
Osęka, rodzaj kopji, u której u wierzchu znajdował się grot do pchnięcia i hak do przyciągania, ulubiona niegdyś broń Wołochów (fig.); o. rybacka = narzędzie żelazne płaskie o kilku zębach, na cienkim pręcie osadzone, ość, oścień — p. Osęk.
Osękiel, część osi, wystająca z piasty, z otworem na założenie lonka, szynkiel.
Osękowaty, rosochaty, krępy; mający kształt osęka, haka.
Osępiałość, posępność, ponurość, smutek.
Osępiały, posępny, smutny, ponury.
Osępić, zasmucić, posępnym uczynić.
Osępieć, Osępić się, sposępnieć, osowieć, posmutnieć.
Osiadać, dok. Osiąść; opadać, obniżać ś., osadzać ś., opadać na dno; siadać dokoła czego; osiedlać ś., zamieszkiwać, usadawiać ś.; zagnieżdżać ś., zbierać ś. gdzie; dostawać zakalca (o cieście); statek osiadł na mieliźnie = utknął, nie mógł iść dalej; o. konia = ujeżdżać; tresować, uczyć; dosiadać, wsiadać na konia; o. tron, stolicę = zasiadać na nim, wstępować nań; obejmować, dostawać,
