Honor, pycha, wyniosłość, nieprzystępność.
Honorowy, obraźliwy.
Hony, łowy, polowanie.
Hońca, 1) goniec; 2) p. Honiec.
Hordyński, tatarski.
Horelica, horyłka (ukr.), gorzałka.
Horęż, oręż.
Hornostaj, gronostaj.
Horodnia, horodnica, 1) gród sądowy, sądy grodzkie; 2) przybudówka przy grodzie.
Horodykt, kompas, zegar.
Horować, p. Harować.
Horz, orz, (czes.), 1) koń; 2) dromader, wielbłąd jednogarbny.
Hospodaryni, pani.
Hostruchan, p. Roztruchan.
Hość (czes.), gość, obcy, przybysz.
Hośm, osiem.
Howad, owad.
Hramota, ramota (ukr. hramota z greck. grammata), pismo, dokument.
Hrazisty, grząski, grzęski.
Hreczysny, gryczany.
Hrobak, robak.
Hromak, p. Rumak.
Hruby, gruby.
Hrudek, kępa, wzniesienie.
Hruzki, grzązki.
Hrymnąć, rymnąć (ukr.), upaść; wywrócić; cisnąć, rzucić; uderzyć.
Huba, włóka gruntu; kolonja, folwark.
Huckop, hunckop, hunskop, unskop (n. Hundskappe), rodzaj hełmu.
Huczka, obława.
Hud, hudo, udo.
Huf, hufiec, pewien oddział wojska, poczet żołnierzy, kupa, zastęp.
Hufać, ufać.
Hufanie, ufność, nadzieja.
Huj, krzykacz, awanturnik.
Hul, ul.
Hulajgród, hulajgorod, beluarda, wieża drewniana na kołach, podsuwana pod oblegane miasto.
Hulgród, wielkie sanie.
Hulik, ulik, mały ul.
Hulsztyk, hulanka.
Hułan, ułan.
Hum, um, umysł, myśl.
Hunąć (ukr.), pisnąć, bąknąć.
Hunckop, hunskop, p. Huckop.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0120
Ta strona została uwierzytelniona.
