Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/510

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
TryTry
502

Tryjasowa formacja g. pokłady gieologiczne drugorzędowe, złożone z piaskowców, wapieni ze skamieniałościami i rudami.

Tryjolet f. forma rymotwórcza złożona z 8 wierszy, z których pierwszy powtarza się po trzecim, a po szóstym pierwszy i drugi.

Tryklinja g. u starożytnych Greków trójkątny stół jadalny; także sala jadalna.

Trykotaż i Trykoty f. tkanina robiona sposobem pończoszniczym; wyroby trykotowe.

Tryktrak f. rodzaj gry w kostki; rodzaj gry w karty.

Tryl w. ozdoba muzyczna polegająca na szybkiem powtarzaniu po sobie dwóch sąsiednich tonów.

Tryljon ł. miljon biljonów (jedynka z 18 zerami).

Trylobity g. rodzaj skamieniałości pewnych zaginionych skorupiaków.

Trylogja g. utwór literacki złożony z trzech oddzielnych części, stanowiących jedną całość.

Trymestr p. Trimestre.

Trymorfizm g. trójpostaciowość.

Trynitarze ł. dawny zakon religijny Świętej Trójcy, mający na celu wykupywanie jeńców z niewoli tureckiej.

Trypla f. gatunek glinki złożonej z drobniutkich skorupek okrzemek, służącej do polerowania metali, rogu, bursztynu i t. p.; w grze bilardowej: uderzenie jednej kuli drugą tak, aby ta się dwa razy od bandy odbiła.

Tryplet ł. trzy wiersze rymowane stanowiące jakieś przysłowie lub zagadkę.

Tryplika ł. w prawie: odpowiedź oskarżającego na duplikę t. j. na odpowiedź oskarżonego; odpowiedź trzecia.

Tryptyk g. obraz trzyskrzydłowy, złożony z 3 obrazów.

Tryton g bóstwo morskie starożytnych Greków: pół człowieka, pół ryby; rodzaj jaszczurki.

Tryumf ł. zwycięstwo, oznaka zwycięstwa, radość z powodu zwycięstwa; najwyższy zaszczyt, okazywany wodzom w Rzymie starożytnym za odniesione zwycięstwo.

Tryumfalna brama, ozdobna budowla w kształcie bramy lub łuku wzniesiona dla uczczenia znakomi-