czy (losów loteryjnych, przedstawień, występów, wydawnictw i t. p).
Serjo ł. poważnie, bez żartu; naprawdę, rzeczywiście.
Serpent f. (serpa͡ę) wężownica, dawny instrument dęty o nizkich dźwiękach, rodzaj trąby w kształcie skrętów węża.
Serpentine f. taniec wężowy; także długie, kolorowe wstążki papierowe, rzucane dla zabawy i rozwijające się jak węże.
Serpentyn ł. minerał barwy zielonawej, przechodzącej w żółtawą lub czarniawą, i jak skóra węża pocentkowanej plamami czerwonemi, brunatnemi, żółtemi i szaremi; wężowiec.
Serpentyna ł. rodzaj śmigownicy; krzywa szabla używana do stroju i do pojedynku.
Serso ob. Cerceau.
Servum pecus ł. trzoda naśladowcza.
Servus ł. sługa! (forma powitania).
Servus servorum Dei ł. sługa sług Bożych, tytuł Papieża.
Serwantka ł. szafa oszklona ze wszystkich stron, przeznaczona na srebro, na szkło wykwintniejsze i na różne cacka ozdobne.
Serwaser n. kwas azotny.
Serwilizm ł. służebnictwo, uniżoność, płaszczenie się.
Serwis f. zastawa stołu, zbiór naczyń stołowych ze szkła, porcelany lub srebra.
Serwitut ł. służebność, powinność, ciężar, przywiązany do czyjejś własności lub majątku z którego mają prawo inni pożytkować.
Sesja ł. posiedzenie, obrady, narada.
Sestercja ł. starorzymska srebrna moneta = 2½ asa = około 7 kop.
Sestyna w. całostka poetycka, z 6-ciu zwrotek 6-cio wierszowych z 7-mą trójwierszową, o kunsztownym splocie rymów.
Seter a. gatunek wyżła.
Sextidi f. we francuskim republikańskim kalendarzu szósty dzień dekady.
Sezam pierwsze słowo magicznego zaklęcia: „Sezamie otwórz się“! (z Tysiąca i jednej nocy); przen. środek magiczny, pokonywający wszelkie trudności, klucz odkrywający tajemnice.
Sezon f. pora roku; pora odpowiednia do czegoś np. pora kąpieli, karnawału.
Sezonowy f. właściwy pewnej porze, stosowny w pewnej porze.
Sfera g. kula jako ciało nie-
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/434
Ta strona została uwierzytelniona.
SerSfe
426
