Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/378

 ProPry 

370

---

ci i świata podziemnego czyli piekieł.

Prozodja g. nauka o długości i krótkości zgłosek w wierszowaniu; iloczas.

Prozopopeja g. uosobienie, jedna z najpiękniejszych figur retorycznych, kiedy autor wkłada słowa w usta zmarłych lub nieobecnych, a nawet każe przedmiotom martwym mówić, myśleć, czuć i działać po ludzku; wyższy stopień personifikacji.

Próbant ł. żart. człowiek obznajmiony z wypadkami życiowemi, który przeszedł rozmaite próby i zdarzenia.

Pruderja f. udana skromność, udana wstydliwość.

Prunela f. tkanina wełniana, używana do wyrobu lekkiego obuwia.

Prunelki f. suszone śliweczki obrane ze skóry.

P. r. v. = pour rendre visite f. (pour raędr wizit) z wzajemną wizytą (napis na biletach).

Prym ł. pierwszeństwo; pierwszy główny głos w chórze, najwyższy głos w utworze muzycznym.

Prymarja ł. pierwsza Msza poranna.

Prymarjusz ł. naczelny lekarz kierujący szpitalem lub osobnym oddziałem większego szpitala.

Prymas ł. tytuł niektórych arcybiskupów, do którego przywiązane są pewne honorowe prawa; w niektórych krajach dostojnik nietylko religijny, lecz i państwowy (w dawnej Polsce); arcybiskup-metropolita.

Prymat ł. najwyższe biskupstwo, papiestwo, pierwszeństwo.

Prymicje ł. pierwsza Msza nowo-wyświęconego księdza.

Prymitywny ł. pierwotny, pierwiastkowy; niewytworny, surowy, nieogładzony.

Prymka, garstka tytuniu żuta w ustach.

Prymulka ł. pierwiosnek.

Prymus ł. pierwszy uczeń w klasie.

Pryncypalny ł. główny.

Pryncypał ł. właściciel zakładu handlowego, szef.

Prytaneum g. w starożytnych greckich miastach budowla, gdzie zbierało się zgromadzenie prytanów t. j. członków wielkiej rady, sprawującej zwierzchnią władzę rządzącą; szkoła wojskowa we Francji.

Prywacja ł. przymusowe obywanie się bez czegoś;