Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/239

 LegLen 

231

---

wchodzący w skład armji stałej.

Legjonista ł. żołnierz należący do legjonów polskich, będących niegdyś w służbie francuskiej.

Legować ł. zapisać, przekazać.

Legumin ł. ciało białkowate znajdujące się w roślinach strączkowych.

Leibgwardja n. straż przyboczna monarchy.

Leibmedyk n. lekarz przyboczny.

Lejdejska butelka, przyrząd do zgęszczania elektryczności, do zbierania elektryczności w większych ilościach, rodzaj kondensatora.

Lejtmotiv n. temat przewodni, melodja powracająca (zwłaszcza w operach Wagnera); przen. myśl przewodnia, powtarzająca się w całym utworze literackim.

Lejtnant f. oficer, porucznik.

Lejtton n. nuta prowadząca, ton przewodni.

Lekcja ł. wykład naukowego przedmiotu lub ustęp zadany uczniom do nauczenia się; wyjątki z Pisma Św., czytane podczas Mszy św. pod nazwą Epistoł i Ewangielji św.; sposób czytania pewnego ustępu w rękopisie; odczyt.

Leksykograf g. autor słownika.

Leksykografja g. układanie słowników; słownikarstwo.

Leksykologja g. nauka o pochodzeniu, znaczeniu i używaniu wyrazów, słownikarstwo.

Leksykon g. słownik.

Lektor ł. czytający głośno komuś; tytuł profesorów języków nowożytnych na uniwersytetach.

Lektura ł. czytanie: przen. rodzaj czytanych książek, przedmiot czytania.

Lektyka ł. rodzaj małego pudła pojazdowego na drągach, które noszą na ramionach dwaj lub czterej ludzie; nakryte nosze dla chorych lub rannych.

Lelum-Polelum, pogańskie bóstwo starożytnych Słowian; przen. człowiek powolny, robota ślamazarna.

Lemma g. twierdzenie matematyczne, wyprowadzone ubocznie w celu udowodnienia innego danego twierdzenia.

L’empire c’est la paix f. (la͡ępir se la pe) cesarstwo to pokój (słowa ks. Ludwika Napoleona wyrzeczone w 1852 r.).

Lennictwo, Lenno n. ustrój społeczno-polityczny w śre-