Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/209

 KonKon 

201

---

nia na pewnej powierzchni znacznej ilości elektryczności.

Kondolencja ł. okazanie, wyrażenie współczucia, współubolewanie z powodu czyjej śmierci.

Kondotjer ł. ob. Condotieri.

Konduita ł. prowadzenie się, zachowanie się, sprawowanie.

Kondukt ł. uroczysty żałobny pochód, orszak pogrzebowy.

Konduktor ł. pomocnik inżynjera, mający nadzór nad robotami; urzędnik odbierający bilety lub opłatę za przejazd w pociągu kolejowym, tramwaju, omnibusie i t. p.; przewodnik w maszynie elektrycznej; piorunochron.

Kondycja ł. warunek w umowie; stan, położenie, stanowisko społeczne; miejsce nauczyciela domowego; obowiązek, służba.

Kondygnacja ł. układ, przedziały znajdujące się jedne nad drugiemi, piętra w budynku, w wieżach.

Koneksja ł. znajomości, stosunki z osobami wpływowemi.

Koneser a. Konesor f. znawca.

Konfederacja ł. związek państw, stanów lub prowincji czasowy lub stały; związek obywateli w celach politycznych, sprzymierzenie.

Konfederat f. sprzymierzony, związkowy.

Konfederować się, ł. połączyć się, utworzyć związek, sprzymierzyć się.

Konfekcja f. gotowe ubrania, okrycia i inne stroje damskie.

Konfekty ł. cukry, owoce, smażone w cukrze.

Konferencja ł. narada wspólna; narada dyplomatycznych przedstawicieli mocarstw; nauka duchowna.

Konferować ł. naradzać się.

Konfesata ł. wyznanie wiary, wyznanie religijne.

Konfesjonał ł. miejsce w kościele katolickim, gdzie kapłan słucha spowiedzi.

Konfidencja ł. zażyłość, poufałość; zwierzenie poufne, wiadomość powierzona w zaufaniu.

Konfidencjonalnie ł. poufnie, poufale.

Konfiguracja ł. ukształtowanie, układ plastyczny.

Konfirmacja ł. potwierdzenie wyroku; utwierdzenie w wierze; u ewangielików uroczystość ponowienia przymierza chrztu przed pierwszą komunją.

Konfirmand ł. przystępujący do pierwszej komunji (u ewangielików).