Filatelista g. zbieracz marek pocztowych.
Filc n. pilśń.
Filet f. (file) polędwica.
Filet f. w introligatorstwie ozdoba linijna na grzbiecie książki.
Filemon i Baucis, słynna w starożytności para małżeńska, mimo lat podeszłych czule do siebie przywiązana; przen.: czuli małżonkowie.
Filharmoniczny g. lubiący muzykę, meloman.
Filhelleni g. przyjaciele Greków, wspierający ich w czasie wojny o niepodległość w r. 1826.
Filigran f. delikatny, ażurowy, złotniczy wyrób z cienkiego złotego lub srebrnego drutu; znaki wodne na papierze.
Filigranowy f. delikatny, misterny.
Filipika g. mowa gwałtowna, przeciw komuś wymierzona; pismo polemiczne.
Filister, człowiek o ciasnym i małostkowym sposobie myślenia, obojętny na sprawy ogólno-ludzkie.
Filja, Filjał ł. oddział głównego przedsiębiorstwa handlowego lub przemysłowego, prowadzony w innym miejscu pod tą samą firmą.
Filjacja ł. wykaz przodków, i pochodzenia; układ dokumentów jak jedne po drugim następują.
Filjalny kościół, kościół nie będący parafją, ale zależny od kościoła parafjalnego.
Filogeneza g. szereg zmian, jakim ulegają gatunki i pokolenia.
Filoksera g. gatunek owadu niszczącego winnice.
Filolog g. badacz języka, literatury i starożytności pewnego narodu lub szczepu i mający wykształcenie filologiczne.
Filologja g. system nauk dotyczących cywilizacji starożytnych Greków i Rzymian, lub narodów nowożytnych szczepu romańskiego, giermańskiego, słowiańskiego.
Filosemityzm g. kierunek przyjazny dla żydów.
Filomat g. miłośnik nauki.
Filować f. kopcić (o lampie); kręcić, szachrować, oszukiwać (w kartach).
Filozela f. przędza jedwabna nie kręcona.
Filozof g. (dosł. miłośnik mądrości), mędrzec, uczony, znawca filozofji.
Filozofja g. (dosł. miłość mądrości), nauka badająca ogólne zasady wiedzy w
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/118
Ta strona została uwierzytelniona.
FilFil
110
