Druid, kapłan św. dębu u Celtów.
Dr. u. j. ob. utriusque juris.
Drummonda światło, bardzo silne, rażące światło, powstające z rozżarzenia walca kredowego przez mieszaninę wodoru z tlenem, (używa się do przedstawień optycznych).
Drylich, dryliszek n. gatunek tkaniny lnianej lub bawełnianej.
Drylować lub drelować a. świdrować, przewiercać; wydobywać pestki i ziarnka z owoców.
D. S. — dal Segno w. (senjo) od znaku.
D. t. d. na receptach — da tales doses, daj takie dozy.
Dualis ł. liczba podwójna (w gramatyce).
Dualizm ł. dwoistość, uznawanie dwu przeciwnych pierwiastków w naturze ludzkiej; wiara w dwie istoty: złą i dobrą; ustrój polityczny, w którym dwa państwa, posiadające każde własny rząd, mają jednego panującego, np. Austro-Węgry.
Dubeltowy n. podwójny.
Dubium ł. wątpliwość.
Dubius eventus belli ł. wątpliwy wypadek wojny.
Dublet f. drugi egzemplarz (dzieła, medalu, rośliny).
Dublować f. podwoić; dwa razy czynić.
Duenna hiszp. (duenja) starsza towarzyszka młodych panienek w Hiszpanji, dama honorowa.
Duet w. muzyka wykonana na dwóch instrumentach lub śpiew na dwa głosy.
Du grec f. (diu grek) rzecz niezrozumiała.
Du jour! f. na porządku dziennym, na służbie, z kolei, z rzędu.
Dulcynea hiszp. ukochana; urojona pani serca Don Kiszota.
Duny n. (Dünen) ławice piasku, które morze tworzy przy brzegach, wydmy.
Duo ł. patrz: Duet.
Duodecem ł. format książki, w której arkusze mają po 12 kartek czyli 24 stronnic.
Duo quum faciunt idem, non est idem ł. jeżeli dwaj robią to samo, to nie jest to samo; robota robocie nierówna.
Duplika ł. odpowiedź oskarżonego na replikę skarżącego.
Duplikat ł. podwójny egzemplarz; podwójny odpis dokumentu.
Dur w. w muz. tonacja lub
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/083
Ta strona została uwierzytelniona.
DruDur
75
