Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/077

 DetDia 

69

---

wypalić (z broni); fałszywie śpiewać; zmieszać kogo.

Detronizacja f. złożenie z tronu.

Detto, ditto w. to samo, jak wyżej.

Deus ex machina ł. wyrażenie oznaczające niespodziewany i nienaturalny udział osoby lub wypadku w rozwiązaniu pomyślnem węzła w dramacie lub w powieści.

Deus mirabilis fortuna variabilis ł. Bóg jest cudowny, a losy zmienne; fortuna kołem się toczy.

De visu ł. z widzenia.

Dewaluacja ł. obniżenie wartości pieniędzy z rozporządzenia rządowego.

Dewastacja ł. zniszczenie, spustoszenie.

Dewiza f. hasło, godło; zdanie wyjęte ze słynnego autora, umieszczone na czele książki jako godło; weksel ciągniony na zagraniczne rynki.

Dewjacja ł. zboczenie, uchylenie; pozorne zbaczanie gwiazd; błądzenie.

Dewocja ł. pobożność; poświęcenie się.

Dewocjonalja ł. przedmioty religijne znajdujące się w handlu (medaliki, figury, różańce, obrazy etc.).

Dewolucja ł. odjęcie prawa obsadzania beneficjów beneficjarjuszowi, który z niego nie korzystał lub źle korzystał, i przeniesienie na kogo innego.

Dewońska formacja, pokłady pierwszorzędowe skorupy ziemskiej, warstwowe, składające się z piaskowca i margli, obfitujące w rudy żelazne i w marmury.

Dezabilé ob. Deshabillé

Dezaprobacja ł. zganienie.

Dezawantaż f. strata, szkoda, niekorzyść.

Dezercja ł. ucieczka (z wojska), zbiegostwo.

Dezerter f. zbieg z wojska.

Dezodoryzacja f. odwanianie.

Dezolacja ł. rozpacz.

Dezorganizacja f. rozprzężenie, rozkład, rozstrój, zawikłanie.

Dezyderata ł. życzenia, żądania.

Dezynfekcja ł. oczyszczenie ze szkodliwych wyziewów i materji zaraźliwych.

Dezynwoltura f. niewymuszone ułożenie, swoboda.

Diabetes mellitus ł. choroba cukrowa, cukromocz.

Diafragma g. błona, oddzielająca jamę piersiową od brzusznej, przepona; w lunetach przegródka, niedopuszczająca pobocznych promieni światła.